Tonhalle Orchester Zürich o.l.v. David Zinman
Schumann begon in 1845 met zijn Symfonie nr. 2, terwijl hij herstellende was van een van zijn vele zenuwinzinkingen. Wellicht dat componeren hem hielp om zijn mentale spanningen te verlichten; later schreef hij dat hij bij de finale alweer enigszins de oude was en dat hij zich na het afronden van de symfonie Veel beter' voelde. Deze reis naar het licht vormt een verklaring voor de emotionele zeggingskracht. De opening wordt gedomineerd door trompetgeschal, volgens Schumann een geluid dat hem tijdens zijn ziekte veelvuldig plaagde. De gehele eerste beweging is rusteloos van karakter, met gespannen ritmes en obsessieve herhalingen. Het opvallendst is echter de lyriek die aan de hele beweging ten grondslag ligt en de ademloze frasen in overtuigende, duidelijke paragrafen met elkaar verbindt. Het scherzo is een soort van perpetuum mobile - een stortvloed van uitzinnige toonladders en arpeggio's die de strijkers van zelfs de grootste orkesten danig op de proef zullen stellen. Het is echter de langzame beweging die de kern van de symfonie vormt, met een golvende melodie die dooreen genadeloos, hartslagachtig ritme wordt begeleid. Ook de finale is niet gespeend van obsessieve kwaliteiten of getroebleerde momenten, maar kent tevens vreugdevolle momenten. In de schitterende coda krijgen we het gevoel dat de strijd gewonnen is. In deze uitvoering van David Zinman is de zware Brahmsachtige mantel, zo kenmerkend voor moderne uitvoeringen, afgeworpen, en krijgen we de volle kracht van Schumanns meest persoonlijke symfonie te horen. De tempo's zijn ongebruikelijk rap en produceren in combinatie met de gedurfde virtuositeit van het Zürich Orchestra een enorme spanning. Symfonie nr. 2 (1846) Robert Schumann 1001_4130.html nr = 4130 nr1 = 4 ./1001werk.php?nr=4129 ./1001werk.php?nr=4131 1001 Klassieke uitvoeringen | 1801-1850
|

Symphonies Nos. 1 & 2 (2004) Schumann begon in 1845 met zijn Symfonie nr. 2, terwijl hij herstellende was van een van zijn vele zenuwinzinkingen. 1001 Klassieke uitvoeringen Gramophone Monthly Choices 
Schumann: The Symphonies (2014) Chamber Orchestra of Europe o.l.v. Yannick Nézet-Séguin Kleinere bezetting dan gebruikelijk, maar het resultaat is schitterend tot in detail: Nézet-Séguin bewijst waarom hij tot de meest veelbelovende leden van een opmerkelijk rijke generatie jonge dirigenten behoort. ⪢ Naar Gramaphone-pagina May 2014 
Schumann: Symphony No. 2 & Overtures (Live At Musikverein, Vienna / 2012) (2013) Orchestra Mozart o.l.v. Claudio Abbado Abbado’s oor voor detail en de individuele kleureffecten van de instrumentale klankkwaliteiten zorgen ervoor dat de partituur gloeit met subtiel licht en schaduw. ⪢ Naar Gramaphone-pagina Awards 2013 Overige in AppleMusic 
Symphonies Nos. 2 & 4 (Live) (2019) London Symphony Orchestra o.l.v. John Eliot Gardiner 
The Complete Symphonies (2022) Münchner Philharmoniker o.l.v. Pablo Heras-Casado 
Symphonies Nos. 1 & 2 (Re-Orchestrated by G. Mahler) (2022) ORF Vienna Radio Symphony Orchestra o.l.v. Marin Alsop 
Symphony No. 2; "Manfred" Overture; Konzertstück for 4 Horns (1997) Philharmonia Orchestra o.l.v. Christian Thielemann 
The Symphonies (2008) Gewandhausorchester Leipzig o.l.v. Riccardo Chailly
|