Murray Perahia
Mendelssohn was een uitmuntend pianist en mocht eminente musici zoals Clara Schumann tot zijn beste vrienden rekenen. In een tijdperk waarin virtuoos spel meer concertbezoekers trok dan werken met een zuiver muzikale waarde, wist Mendelssohn de technische pianovaardigheden weer ten dienste van de muziek te stellen.
De Variations sérieuses zijn een van Mendelssohns meest omvangrijke pianowerken. Het thema (het zuchtende karakter en de koraalachtige elementen zijn zo klagend en zwaar als de titel van het werk doet vermoeden) heeft iets gemeen met de Études symphoniques van zijn vriend Robert Schumann, geschreven in 1835. De zeventien variaties worden steeds virtuozer, maar de algehele sfeer blijft somber - slechts één variatie, nr. 14, is in grote terts geschreven. De contrapuntcomposities tonen aan hoe groot Bachs invloed op Mendelssohn was, maar dat betekent niet dat de variaties niet eindigen in een verbluffende coda vol romantiek.
De pianocomposities van Mendelssohn worden gekenmerkt door een snelheid, lichtvoetigheid en helderheid die zelfs in de meest krachtige momenten dienen te worden vastgehouden. De pianist die deze geconcentreerde en toch levendige toon het best kan vatten is wellicht Murray Perahia, die de Variations in 1982 opnam als onderdeel van een Mendelssohnrecital. Hij weet een welhaast perfecte balans te bereiken tussen klassieke ingetogenheid en romantische sensibiliteit (belangrijke eigenschappen van Mendelssohns werk) en laat schemerlicht en de teerhartigheid door het gepolijste oppervlak van de muziek doorklinken.
nr = 4113
nr1 = 4
Variations sérieuses (track 8) (1987)
De contrapuntcomposities tonen aan hoe groot Bachs invloed op Mendelssohn was
1001 Klassieke uitvoeringen
Overige in AppleMusic
