Sergei Rachmaninov
De eerste van Chopins grote sonates (de veel eerder geschreven nr. 1 kan gezien worden als vingeroefening voor nr. 2 en 3) is bekend geworden onder de naam van de derde beweging, die iets eerder was geschreven, in 1837. Commentatoren uit die tijd stonden versteld van de extreme verschillen tussen de bewegingen; Robert Schumann stelde dat Chopin 'vier van zijn wildste kinderen bijeen had gebonden.' De opening, met de dramatische retoriek, lijkt over een of andere tragedie te gaan. De figuratie die volgt is nerveus, niet-aflatend en op fundamenteel niveau melodieloos - in het geheel niet de manier waarop een conventionele sonatebeweging verloopt. In een goede opvoering grenst de totale impact van deze beweging aan doodsangst.
In plaats van dit te laten volgen door een of andere muzikale'balsem', geeft Chopin ons een vibrerend, schuddend scherzo dat heen en weer loopt over de toonladders. Technisch wreed, in muzikaal opzicht wederom een apocalyptische beweging. Zelfs de befaamde begrafenismars brengt weinig troost; afwisselend somber, boos en glorieus, met een bijna orkestraal bereik van sonoriteit. Het trio zorgt voor een glinsterend contrast, met een eenvoudig thema dat langzaamaan warmer en overtuigender wordt. Maar als het openingsthema weer terugkeert, blijven we achter met luidende klokken en de eeuwigheid van de dood. Kan het nog erger? Chopins oplossing is origineel, met een springerige, etherische, spookachtige finale zonder duidelijk thema - slechts een deinende beweging. Onder de handen van Rachmaninov komen angst, schoonheid, impuls en emotionele dubbelzinnigheid samen op een manier die sindsdien niet meer is geëvenaard.
nr = 4107
nr1 = 4
Piano Solo Recordings, Vol. 1 (2000)
Ik ben bezig met een sonate in Bes klein die de bij jou bekende mars zal bevatten.
Chopin, in een brief aan zijn vriend Juiian Fontana
Gramophone Monthly Choices
Vida breve: Bach, Busoni, Chopin, Liszt, Hough, Gounod (2021)
Stephen Hough
Stephen Hough volgt zijn Beethoven-concertalbum met een meer intieme, persoonlijke meditatie over leven en dood, een reis vol op Bach gebaseerde reflecties, en allemaal uitgevoerd met zijn gebruikelijke intelligentie en flair.
Chopin (2023)
Rafał Blechacz
Het was in Chopin dat Rafał Blechacz voor het eerst naam maakte, en bijna twintig jaar later is zijn voortdurende onderdompeling in deze muziek onze winst; zijn interpretatieve beslissingen zijn volkomen overtuigend.
Aanbevolen 1001 Uitvoeringen
Sonata No 2 Op. 35, Études Op. 25 (2003)
Grigory Sokolov
Een magistrale uitvoering van het werk, met veel drama en emotie
Favorite Chopin, Vol. II (1987)
Vladimir Horowitz
Een zeer intrigerende uitvoering die bol staat van persoonlijkheid
Piano Sonata No. 2, Nocturnes, Barcarolle & Scherzo (2000)
Mikhail Pletnev
Een zinderende, intense interpretatie, technisch perfect vastgelegd
Overige in AppleMusic
