Krystian Zimerman
Tegen de tijd dat Chopin ermee aan de slag ging, was de ballade al als dichtvorm én vocale muziek populair geworden. Hoewel de Ballades geen programmamuziek zijn (in tegenstelling tot de ballades van Liszt), vermengt Chopin in al deze uitgebreide muziekstukken lyrische en dramatische elementen. De eerste ballade, die Chopins volwassener en meer bescheiden stijl introduceert, begint met een verontrustend gebaar en twee uitgebreide, nauw aan elkaar gerelateerde thema's, afgewisseld met stormachtiger materiaal. Een in formele zin grensverleggend aspect is de wervelwindcoda, waarin Chopin op het eerste gehoor nieuwe thema's introduceert, iets wat ook gebeurt in de tweede en vierde ballade.
Lyriek en tumult gaan in de eerste ballade hand in hand, maar dit contrast is in de tweede ballade nog opvallender. Een lichtvoetig thema creëert kalmte, maar wordt al snel vervangen dooreen stormachtigere sectie die direct lijkt te zijn ontleend aan een van Chopins donkerste etudes. Hoewel het kalme thema uiteindelijk overwint, is er al twijfel gezaaid. De derde ballade is daarentegen de rustigste van de vier en zelfs een geagiteerd middengedeelte maakt uiteindelijk plaats voor een triomfantelijke coda in A mol. De vierde wordt door velen als de mooiste beschouwd en stuwt de vorm naar nieuwe hoogten. De ballade begint met een weemoedige melodie die na een kalm begin tot een ware Lisztiaanse storm uitgroeit. In tegenstelling tot het scherpe contrast in de tweede ballade is het drama in de vierde veel vanzelfsprekender.
De gerenommeerde Poolse pianist Krystian Zimerman is één met deze werken. Hij past niet alleen veel kleur toe, maar weet in elke maat ook schoonheid en drama te vinden.
nr = 4095
nr1 = 4
Ballades - Barcarolle - Fantaisie (1988)
De vierde wordt door velen als de mooiste beschouwd en stuwt de vorm naar nieuwe hoogten.
1001 Klassieke uitvoeringen
Overige in AppleMusic
