Marc-André Hamelin
In zijn eerdere Papillons (1831) had Schumann beelden opgeroepen van een gemaskerd bal, geïnspireerd door Jean Pauls roman Flegeljahre ('jaren van onbezonnenheid'). Driejaar later schilderde hij in de 21 delen van Cornival ook een bal af, hoewel de genodigden nu beter identificeerbaar waren. De belangrijkste gast is Ernestine von Fricken, met wie Schumann indertijd verloofd was. (Hij zou later trouwen met Clara Wieck.) Schumann vertaalde de letters van Ernestines geboortedorp, Asch, in de Duitse nootnamen (A-Es-C-B of A mol-C-B). Deze motieven komen steeds weer terug in Carnaval en vormen tevens de basis van nr. 10, genaamd 'ASCH-SCHA'.
Ernestine kreeg een eigen portret in deze stukken, evenals Schumanns alter ego's, de dichter Eusebius en de gepassioneerde Florestan. Ook aanwezig op het bal zijn figuren uit de commedia dell'arte, alsmede (in een muzikaal portret) Chopin en Paganini. Tegen het einde (in een mars die een ondeugend walsritme heeft gekregen) roept Schumann de hulp in van de 'Davidsbünd' (de 'davidsliga'), een imaginaire groep van anticonservatieve revolutionairen, om het traditionele 'Grossvatertanz'-walsthema een halt toe te roepen. Het resultaat is een fantasierijke droom van associaties en vluchtige herinneringen, gecontrasteerd met de formaliteit van een gekostumeerd bal.
Schumanns gedreven karakterisering wordt op briljante wijze tot leven geroepen door de Frans-Canadese pianist Marc-André Hamelin. Hamelin creëert een caleidoscoop van stemmingen en karakters en springt moeiteloos van een mysterieuze 'Pierrot' en een speelse 'Arlequin' naar een subtiele 'Eusebius' en een stralende 'Florestan'. Hij geeft zijn virtuositeit alle ruimte in de adembenemend snelle'dansbrieven'van nr. 10 en de stortvloed van elkaar afwisselende octaven in 'Paganini'.
nr = 4093
nr1 = 4
Carnaval, Fantasiestücke, Papillons (2005)
Ze is mij toegewijd, en opmerkelijk muzikaal - alles waarnaar ik op zoek hen in een vrouw.
Schumann, over Ernestine von Fricken
Aanbevolen 1001 Uitvoeringen
Carnival & Kreisleriana (1995)
Mitsuko Uchida
Passend wispelturig en technisch trefzeker; Uchida geeft ook het doorgaans stomme 'Sphinxes' een stem
Icon (2006)
Arturo Benedetti Michelangeli
Adembenemende kleur en precisie van een vermaard pianoperfectionist
Plays Robert Schumann, Vol. 2 (2010)
Alfred Cortot
Een van de grote Schumannspelers, opgenomen in 1928, en met een ongeëvenaarde lyrische touch
Overige in AppleMusic
