Arthur Rubinstein
Net zoals hij met veel andere miniatuurvormen deed, veranderde Chopin de wals in een gevarieerd en volwassen genre. Op zijn composities, die vol staan van overdadige rubati en muzikale complexiteit, kon echter niet worden gedanst. Men zou kunnen stellen dat walsen ongeschikt zijn om achter elkaar te beluisteren - te veel driekwartsmaat, altijd nadruk op de eerste tel, en een vergelijkbaar sentiment. Dit geldt misschien voor mindere componisten, maar de walsen van Chopin zijn een uitzondering op de regel. De variatie is enorm - of we het nu hebben over het welgemeende plezier en de bijna militaristische precisie van het treffend benoemde Grande valse brillante, opus 18, de grilligheid van opus 34 nr. 1, of de lichtvoetigheid van opus 42. Iedere pianist die deze werken speelt, moet al deze verschillende speelstijlen aankunnen.
Het spel van Arthur Rubinstein is te allen tijde zuiver en helder. Elke wals klinkt als een zorgvuldig gecomponeerd meesterwerk. Zijn rechterhand klinkt alsof hij geheel los staat van zijn linker, hoewel zijn rubato nergens opdringerig is. De breekbaarheid van het gracieuze opus 34 nr. 2 wordt schitterend verwoord, en ook in het langzame gedeelte van opus 64 nr. 2 weet Rubinstein een gevoelige snaar te raken. Hij kan echter ook overdadig voor de dag komen, zoals in de snellere werkjes opus 34 nr. 3 of opus 70 nr. 1. Er is zo veel te genieten, dat het niet stoort om ze achter elkaar te beluisteren. Net zoals met bonbons lijkt elke weer lekkerder te zijn dan de vorige.
nr = 4076
nr1 = 4
Waltzes (2016)
Het spel van Arthur Rubinstein is te allen tijde zuiver en helder. Elke wals klinkt als een zorgvuldig gecomponeerd meesterwerk.
1001 Klassieke uitvoeringen
Overige in AppleMusic
