titel

Maria Joao Pires

De nocturne is een vorm die ontwikkeld is door de Ierse componist John Field. Frédéric Chopin componeerde gedurende bijna zijn gehele werkende leven nocturnes - vandaar ook de vele opusnummers. Het genre was ook populair in vocale vorm; Chopin had het dan ook vaak over 'zingen met de vingers' - iets wat de uitmuntende Portugese pianiste Maria Joao Pires op deze zeer complete opname uitstekend doet. Pires doet alles altijd op geheel eigen wijze. Ze benadert de muziek onbevangen en houdt haar handen uit de pas om bepaalde effecten te bereiken, maar nooit op het behaagzieke af. De bescheiden kwaliteiten van de muziek komen goed naar voren, en de muziek is zo nu en dan nauwelijks hoorbaar.

Elke toonwisseling lijkt de muziek een nieuwe kleurschakering te geven. Pires durft het aan om bepaalde bedoelingen te onderstrepen, maar niets is overdreven, en de resulterende muziek lijkt in het geheel niet te worden beïnvloed door maatstrepen (met opus 9 nr. 1 als uitstekend voorbeeld). In de nocturnes met dramatische stemmingswisselingen (opus 15, nr. 1 en 2, of opus 62 nr. 2) is het contrast opvallend, maar nimmer gedwongen of gemaakt.

Het algehele gevoel is dat je stiekem meeluistert terwijl de pianiste voor zichzelf aan het spelen is, en niet voor een publiek. Het effect is magisch. De luisteraar kan zich wentelen in de warmte van de muziek en de ogenschijnlijke spontaniteit van het spel. Of het nu gaat om het ragfijne spel van opus 32 nr. 2, het perfect getimede einde van opus 9 nr. 2 of het dramatische recitatief tijdens opus 32 nr. 1, Pires trekt de luisteraar een tijdloze wereld in.

nr = 4074

nr1 = 4