Adolf Busch & Rudolf Serkin
De meeste muziek van Schubert voor viool en piano is geschreven met het oog op opvoering in de huiskamer (of met een half oog, in het geval van de Sonate in A groot). De Fantasie in C en de Rondo brillont waren echter bedoeld voor een groter publiek. In beide gevallen kwam de aanzet van de jonge Boheemse altvioolvirtuoos Josef Slavik, vermaard lid van een grote muzikale familie. (Chopin vergeleek zijn spel met dat van Paganini.) Schubert, zelf ook competent (alt)violist, voorzag met zijn Fantasie niet alleen hem, maar ook de pianist van een ware uitdaging.
Hoewel het werk aan één stuk wordt gespeeld, bestaat de Fantasie uit vier bewegingen, met een langzaam-snel-langzaam-snel-tempo. Het hele stuk is geïnspireerd op Schuberts Rückert-lied uit 1822, 'Sei mir gegrüsst'. De derde beweging is een reeks van variaties op deze melodie. Het probleem voor de musici is dat ze de lastige passages voor beide instrumenten gecontroleerd moeten laten klinken, terwijl ze tegelijkertijd onder het oppervlak moeten duiken om het hart van het werk bloot te leggen.
Niet vaak kunnen we zeggen dat de eerste opname van een werk alle daarna komende opnames bleek doet laat klinken. Adolf Busch en Rudolf Serking hadden een soort van vader-zoonrelatie, hoewel ze in leeftijd maar twaalf jaar scheelden. Ze specialiseerden zich in de Fantasie van Schubert en kozen een van de eerste uit voor opname. Zonder het voordeel van geluidsmontage geven ze een bijna perfecte interpretatie weg van de intimiteit van de eerste beweging, het vlotte ritme van de snellere passages en het wonderschone'zingen'in de variaties.
nr = 4066
nr1 = 4
Piano Trio, D. 929 & Fantaisie pour piano et violon, D. 934 (1987)
Hoewel het werk aan één stuk wordt gespeeld, bestaat de Fantasie uit vier bewegingen, met een langzaam-snel-langzaam-snel-tempo.
1001 Klassieke uitvoeringen
Overige in AppleMusic
Music for Violin & Piano, Arpeggione Sonata (2000)
Jean Françaix, Maurice Gendron, Radu Lupu & Szymon Goldberg
