Maria Joao Pires
Schuberts Impromptus zijn dan wel populaire werken voor amateurpianisten (zodat men het gevaar loopt naar het clichématige af te zakken), maar bevatten wel degelijk veel wonderschone muziek. In hun balans en bescheidenheid behoren ze tot de meest eloquente manifestaties van Schuberts natuurlijke lyriek en zijn moeiteloze, zuivere interpretatie. De eerste reeks van vier draagt niet de naam Impromptus', maar de tweede reeks wel, die ook duidelijk als vervolg op de eerste reeks is bedoeld. Elk stuk heeft een eenvoudige structuur en behandelt een enkel thema in plaats van de complexe procedures van de sonate te verkennen. De eerste reeks begint met een inventieve oefening in het behandelen van een enkel thema. Hierop volgt een briljante presentatie van de hogere toonschalen, een gevoelige nocturne in ges en een meer improviserend laatste stuk. Volgens Schumann was de tweede reeks een stiekeme sonate. Het eerste en laatste stuk kennen enige overeenkomsten wat betreft de Hongaarse sfeer en de toonsoort (F klein). Het tweede stuk is een melancholiek menuet en trio, en het derde een aantal variaties op een van Schuberts meest geliefde melodieën, uit de begeleidingsmuziekdie hij schreef voor Rosamunde. Dit is bekend terrein en de meeste grote Schubertmusici hebben wel een opnaime van de Impromptus gemaakt. Een van de beste is die van de Portugese pianiste Maria Joao Pires, die zijn spel dramatische randjes en een poëtische zeggingskracht geeft. Ze geeft de melodische bewegingen een zangerig karakter, maar verliest de essentie van intimiteit of de biecht nooit uit het oog. Pires weet de essentie goed te vangen. Dit is een van de beste Schubertopnamen ooit gemaakt. Impromptus (1827) Franz Schubert 1001_4063.html nr = 4063 nr1 = 4 ./1001werk.php?nr=4062 ./1001werk.php?nr=4064 1001 Klassieke uitvoeringen | 1801-1850
|

Impromptus (disk 14 & 15) (2014) In hun balans en bescheidenheid behoren ze tot de meest eloquente manifestaties van Schuberts natuurlijke lyriek en zijn moeiteloze, zuivere interpretatie. 1001 Klassieke uitvoeringen Gramophone Monthly Choices 
Franz Schubert: Works for Piano (2015) Sir András Schiff * Record of the Month June 2015 * Schiffs instrument van keuze hier – een fortepiano uit circa 1820, en een die rijk is aan verschillende tonen, goed vastgelegd door ECM – verleent een opmerkelijk gedetailleerde transparantie en intimiteit aan zijn fascinerende interpretatie van deze Schubertwerken. ⪢ Naar Gramaphone-pagina June 2015 
Franz Schubert: Sonatas & Impromptus (2019) András Schiff Er zit een diepe en ontroerende intimiteit in deze uitvoeringen van Schubert, die voortkomt uit zowel de fortepiano als de interpretaties van András Schiff zelf. ⪢ Naar Gramaphone-pagina June 2019 
Schubert: Piano Sonata No. 21 in B-Flat Major & 4 Impromptus, Op. 142 (2018) Marc-André Hamelin We kijken met spanning uit naar alle nieuwe opnamen van Marc-André Hamelin, een van onze meest nieuwsgierige en virtuoze pianisten. Dat deze Schubert-set de hoge aanbeveling van onze criticus verdient, bewijst waarom. ⪢ Naar Gramaphone-pagina June 2018 
Schubert: Piano Works, Trout Quintet, Lieder (2019) Artur Schnabel Een echte pianogigant; Schubertuitvoeringen die de kenmerkende dramatische en spontaan klinkende stijl van Artur Schnabel onthullen. ⪢ Naar Gramaphone-pagina April 2019 Overige in AppleMusic 
Impromptus Opp. 90 & 142 (1983) Radu Lupu 
Impromptus D. 899 & D. 935 (1991) Krystian Zimerman 
Impromptus, D. 899 (Op. 90) & D. 935 (Op. 142) (1984) Murray Perahia 
Piano Sonatas; Impromptus (2011) András Schiff 
The Complete Impromptus - Moments Musicaux (1997) Alfred Brendel 
Impromptus & Fantasie (2011) Arthus Jussen & Lucas Jussen 
Impromptus Opp.90 & 142 (1997) Mitsuko Uchida
|