titel

Alfred Cortot, Jacques Thibaud
& Pablo Casals

De eerste van Schuberts twee volwaardige pianotrio's (er zijn kleinere werken voor dezelfde bezetting) is een vlotte uitvoering vol melodie en detail. De eerste beweging begint met een doelgericht tempo en bereidt de luisteraar voor op de zoete lyriek van het tweede thema. De langzame beweging begint met een hemelse melodie, aanvankelijk toebedeeld aan een cello - een lied zonder woorden en een treffend voorbeeld van Schubert gevoel voor melodie. Het sprankelende scherzo en de wilde finale voltooien een gemoedelijk werk dat in het geheel niet past bij Schuberts persoonlijke situatie destijds (ziek en oog in oog met de dood), maar rust en zelfvertrouwen suggereert.

Hoewel deze uitvoering zo'n tachtig jaar geleden is opgenomen, en nadien veel concurrentie heeft gekregen, blijft de samenwerking tussen Jacques Thibaud, Pablo Casals en Alfred Cortot opzienbarend en sprankelend. Drie beroemde solomusici leveren hier samen een weloverwogen en toch spontane uitvoerig van Schuberts rijke muziek af. Indertijd werd er nog niet gemonteerd in geluidsopnames, dus hebben we hier te maken met een 'echte'uitvoering. Hoewel reprises zeldzaam zijn, valt het op dat de musici zich niet laten verleiden tot overdadig spel of het kunstmatig 'opblazen' van de muziek. Deze uitvoering wordt gekenmerkt door doelgerichtheid, vloeiende tempowisselingen, subtiliteit, informaliteit, sprankeling en de individuele interpretaties van de musici. In opnames zoals deze hanteert men speelstijlen die we niet langer meer horen; en in deze opname uit 1926 (gemaakt in Kingsway Hall, Londen) horen we een helder en vol geluid, zonder de overdreven bewerkingen die minder begaafde 'geluidsrestaurateurs' toepassen om getik en gekraak te verwijderen.

nr = 4062

nr1 = 4