Josef Suk & Jan Panenka
Schuberts vroege kamermuziek is ontspannen en aangenaam in plaats van diepzinnig, maar in zijn duo in A groot uit 1817 begint hij zijn vleugels uit te slaan. Een jaar eerder had hij drie kortere sonates voor viool en piano geschreven, die zo kleinschalig waren dat de uitgever ze omdoopte tot sonatines. Ze waren duidelijk bedoeld voor uitvoering tussen de schuifdeuren. Het A groot, daarentegen, is eerder geschikt voor de openbaarheid. In de vier bewegingen die Beethoven had ingevoerd, is de gangbare volgorde van de middelste twee omgedraaid, met het scherzo nu als de tweede.
Het 19e-eeuwse imago van de componist als een vrolijke Biedermeier-figuur die liedjes op stukjes papier krabbelde en altijd het middelpunt van elk feestje was, is wat vervaagd nu zijn bozere, meer gekwelde latere werken in het repertoire zijn opgenomen. Maar recente uitvoerenden hebben het kind met het waswater weggegooid en spelen de vroege kamermuziek alsof die was geschreven door de chronisch zieke, gekwelde Schubert van de Kwartetten in D klein en G groot, het Kwintet in C groot of het Trio in Es groot.
Gelukkig waren er Josef Suk en Jan Panenka, die vele jaren regelmatig samenwerkten. Zij herkennen de zoetheid van zijn muziek, maar negeren de dramatische momenten niet. Het is essentieel dat een violist de Weense warmte kan overbrengen en Suk, met zijn perfect beoordeelde portamenti en een warme, Kreisler-achtige klank, is de ideale kandidaat. Panenka past in elke frase bij hem en het resultaat is een waar genot. De opname in Supraphon is door een Amerikaanse label bewerkt, evenals de kleine Sonate in D groot en de eerste opname van het SukTrio van het Trio in Bes.
nr = 4035
nr1 = 4
Early Recordings (1962)
In de vier bewegingen die Beethoven had ingevoerd, is de gangbare volgorde van de middelste twee omgedraaid, met het scherzo nu als de tweede.
1001 Klassieke uitvoeringen
Niet (meer) in Apple Music
Overige in AppleMusic
