Massimo Quarta
Samen met Caruso en Toscanini is Nicolo Paganini een van het handvol Italianen die hun specifieke tak van muziek verpersoonlijken. Paganini's beheersing van de viool was zo absoluut dat hij in zijn tijd werd beschouwd als de belichaming van virtuositeit, een voorbeeld zelfs voor andere instrumenten, net als Liszt.Toch had hij maar weinig volgelingen en na zijn dood (en die van Alessandro Rolla) belandde de Italiaanse instrumentale muziek in een dal dat een eeuw duurde. Als componist was hij al spoedig vergeten en pas eind 20e eeuw werd zijn muziek herontdekt. Een uitzondering op de regel was zijn reeks van 24 capriccio's, die in 1824 werd uitgegeven en een nieuwe norm voor viool stelde. Het beroemdst is nr. 24, een reeks variaties op een prachtig thema die andere componisten, zoals Brahms en Rachmaninov, heeft gestimuleerd, maar alle stukken zijn de moeite waard. Paganini was een kind van zijn tijd en was sterk beïnvloed door vroege ottocento opera-componisten en de bel canto-stijl van zingen, maar binnen die grenzen was hij een vindingrijk en melodieus componist. De afgelopen decennia hebben veel goede violisten ons de complete reeks capriccio's gegeven. De belangrijkste verdienste van de opname van Massimo Quarta is dat hij, net als voorheen Salvatore Accardo, de in wezen Italiaanse muziek terughaalt naar Italië. Met uitstekende techniek en afgewerkte stijl geeft hij elk van de 24 stukken individualiteit maar geen eigenaardigheid. De opname is heel goed, zodat de boventonen van de schitterende viool die hij bespeelt -de Stradivarius'Maréchal Berthier'uit 1716, die ooit van Franz von Vécsey was - een overtuigende klank hebben. Twenty-four Caprices (1817) Niccolò Paganini 1001_4034.html nr = 4034 nr1 = 4 ./1001werk.php?nr=4033 ./1001werk.php?nr=4035 1001 Klassieke uitvoeringen | 1801-1850
|

24 Caprices (2005) Paganini's beheersing van de viool was zo absoluut dat hij in zijn tijd werd beschouwd als de belichaming van virtuositeit. 1001 Klassieke uitvoeringen Gramophone Monthly Choices 
Paganini: 24 Caprices — Caprices by Berlioz, Cervelló, Kreisler, Ortiz, Saint-Saëns, Sarasate, Wieniawski (2025) María Dueñas * Record of the Month March 2025 * María Dueñas brengt verbeelding, persoonlijkheid en immense virtuositeit naar Paganini's Caprices en biedt vervolgens een fascinerende studie van het genre aan de hand van werken tot op de dag van vandaag. ⪢ Naar Gramaphone-pagina March 2025 
Paganini Fantasy (2014) Nemanja Radulović Je moet vanaf het begin weten dat je in volkomen veilige handen bent met werken van zo'n vurige virtuositeit; en dat ben je. Vanaf de openingsscène van Caprice is het een opwindende rit vol groot zelfvertrouwen en expressie. ⪢ Naar Gramaphone-pagina May 2014 
Paganini: 24 Caprices, Op. 1 (2013) Ilya Gringolts Waar we vroeger tevreden waren met het louter bewonderen van het vuurwerk, horen we nu, dankzij Gringolts’ scherpe gevoel voor timing en nauwgezette aandacht voor dynamiek, de muziek. ⪢ Naar Gramaphone-pagina Dec. 2013 
Paganini: 24 Caprices, Op. 1 (2018) Augustin Hadelich Augustin Hadelich – onlangs getekend bij Warner Classics na het opbouwen van een goed ontvangen catalogus met albums op Avie – richt zijn aandacht op de duivelse Paganini Caprices en excelleert. ⪢ Naar Gramaphone-pagina Feb. 2018 Overige in AppleMusic 
24 Caprices, Op. 1 (2010) Julia Fischer 
24 Caprices (1994) Leonidas Kavakos 
24 Caprices, Op. 1 (1993) Ilya Kaler 
24 Caprices for Guitar (1992) Eliot Fisk 
Caprices op. 1 (arr. für Saxophon) (2008) Raaf Hekkema 
24 Caprices (1972) Itzhak Perlman 
24 Capricci (1982) Shlomo Mintz 
24 Caprices, Op. 1 (2009) James Ehnes 
24 Caprices (2021) Alina Ibragimova 
|