prev 1001 Klassieke uitvoeringen next

kop

Salvatore Accardo &
London Philharmonic Orchestra
o.l.v. Charles Dutoit


Wie een eeuw geleden 'Paganini's concerten' zei, werd niet-begrijpend aangekeken, want er was slechts één concert bekend: 'La campanella'. De meeste mensen wisten niet dat dat het slot van het Tweede concert was. Zelfs het beroemde Concert in D groot was doorgaans te horen in de versie van August Wilhelm, teruggebracht tot één beweging (Fritz Kreisler maakte eenzelfde arrangement). Dat concert, het langste, wordt het eerste genoemd, al was het het tweede dat Paganini componeerde. Het solodeel was in D groot maar om het effect te vergroten, stemde Paganini zijn viool een halve toon hoger, zodat alles in Es groot klonk.Tegenwoordig wordt het hele concert meestal in D groot gespeeld. Paganini liet geen cadens na, maar er is wel een bijzonder moeilijke van de Franse virtuoos Emile Sauret.

Viool spelen en zingen gaan altijd hand in hand vooruit en Paganini's stijl was die van het bel canto dat in Italië opmars maakte - hij was onder de indruk van zijn jongere collega Rossini. Paganini schreef voor eigen gebruik (hij speelde nauwelijks muziek van anderen). Sinds Yehudi Menuhin het Concert in D groot in de jaren '30 van de vorige eeuw op het repertoire nam, heeft het gebloeid en zijn de andere concerten afgestoft, met name het fraaie tweede. Voor het vijfde en zesde is een orkestratie vereist, waarin Federico Mompellio heeft voorzien.

Een aanbeveling voor alle zes de concerten is eenvoudig, aangezien de reeks die Salvatore Accardo halverwege de jaren '70 maakte vol zit met zijn versies van de capriccio's en andere interessante muziek van Paganini. Accardo speelt met geweldige virtuositeit, maar het effect is altijd muzikaal. Zijn toon heeft indien nodig een Italiaanse warmte, op andere momenten kracht of scherpte. Hij wordt prima begeleid door het London Philharmonic en de opname is helder.

nr = 4031

nr1 = 4

The 6 Violin Concertos (1992) 

Stukje bij beetje, aanvankelijk haast onmerkbaar, wierp hij zijn magnetische ketens het publiek in

Robert Schumann over Paganini

Gramophone Monthly Choices

Paganini Fantasy (2014) 

Nemanja Radulović

Je moet vanaf het begin weten dat je in volkomen veilige handen bent met werken van zo'n vurige virtuositeit; en dat ben je. Vanaf de openingsscène van Caprice is het een opwindende rit vol groot zelfvertrouwen en expressie.

⪢ Naar Gramaphone-pagina May 2014

Aanbevolen 1001 Uitvoeringen

Paganini - Spohr: Violin Concertos (with bonus interview tracks) (2006)

 

Hilary Hahn & Swedish Radio Symphony Orchestra o.l.v. Eije Oue

Het bekendste concert, briljant uitgevoerd

Paganini Played On Paganini's Violin (2003)

 

Massimo Quarta & Genove Carlo Felice Theater Orchestra

Aangename uitvoeringen door een van Italiës beste musici van tegenwoordig

Violin Concertos Nos. 1 & 2 (1993)

 

Ilya Kaler & Polish National Radio Symphony Orchestra o.l.v. Stephen Gunzenhauser

Goede, betaalbare versies van een pupil van de grote Paganini-vertolker Leonid Kogan