Quatuor Mosaïques
Haydns laatste voltooide kwartetten (hij was begonnen aan een nieuwe, maar daarvan bestaat alleen de romp) moesten uiteindelijk een reeks van zes worden, maar de 72-jarige componist had er de energie niet meer voor. Wat we wel hebben, zijn twee juweeltjes. Ze zijn introverter dan de onbedwingbare werken van op. 76 (hoe kan het ook anders?), maar zijn allebei onweerstaanbaar sympathiek. Maar onder dat zonnige uiterlijk gaan bijzondere structuurexperimenten schuil. De eerste beweging van nr. 1, bijvoorbeeld, is uitzonderlijk sober en is geheel gebouwd rond een klein motief. Het telt veel dramatische veranderingen van toonaard en explosieve energie, aspecten die het Mosaïques Quartet prachtig doet uitkomen. Hun authentieke instrumenten geven de textuur een soberheid zodat de luisteraar de innerlijke werking van de stukken veel beter kan horen dan normaal.
De leden van Mosaïques zijn ensemblemusici en solisten. Die mix lijkt het geheim van hun succes. Hun gelijkwaardigheid is vooral effectief op plaatsen als de trage beweging van nr. 1, waar Haydn fantasievolle melodieën afzet tegen een gestaag metrum, of bij de energie en de kracht van het scherzo (dat ondanks de grote snelheid nog steeds koppig menuet wordt genoemd). Het Tweede kwartet is op het eerste gehoor misschien niet zo aantrekkelijk, maar wie het beter leert kennen, zal ervoor vallen. De trage beweging vormt de kern van het stuk. Die wordt gevolgd door een vrolijk scherzo (menuet) en een snelle, opgewekte laatste beweging die straalt van energie en blijmoedigheid. Het is een passend einde van het genre dat Haydn van het bescheiden begin tot grootse hoogten bracht.
nr = 3063
nr1 = 3
3 Late String Quartets, Op. 77 (2004)
Haydns laatste voltooide kwartetten moesten uiteindelijk een reeks van zes worden, maar de 72-jarige componist had er de energie niet meer voor.
1001 Klassieke uitvoeringen
Overige in AppleMusic
