Davitt Moroney
Hoewel iedereen het er nu over eens is dat Die Kunst der Fuge het best op een klavier kan worden gespeeld, gaf Bach geen instrument(en) voor de uitvoering aan. Toen hij stierf, was het zetten van wat zijn zoon, G.P.E. Bach, omschreef als 'het meest praktische fugatische werk' incompleet, waardoor we nu nog met onbeantwoorde vragen zitten. 'Die Kunst der Fuge, wordt vooral gezien,' aldus Bach-kenner Christoph Wolff, 'als een gigantisch pedagogisch werk waarin de verschillende mogelijkheden van fugatische compositie zijn gevat in klaviermodellen... Bach onderkende het dialectische principe dat inherent is aan de associatie tussen traditie en modernisme en hij wist hoe hij dit over moest dragen. Op zijn oude dag schreef Bach modernere muziek dan ooit tevoren.'
Opnamen van Die Kunst der Fuge variëren instrumentatie en de keuze en volgorde van de delen. Er is een voorkeur voor solo klavecimbel, maar er zijn ook opnamen van organisten, vioolensembles, strijk- en saxofoonkwartetten. Er zijn ook gemengde instrumentgroepen en die volgen goeddeels de uitgaven door Wolfgang Graeser (1924), Roger Vuataz (1937) en Hermann Scherchen (1965). De solo-opname van klavecinist Davitt Moroney behoort tot de beste waarbij voor deze aanpak is gekozen. Zijn duidelijke redenering wordt gesteund door een elegante muzikale interpretatie en een trefzekere techniek. Zijn volgorde van de delen is beïnvloed door recent onderzoek en hoewel we de weglating van Bachs eigen bewerkingen voor twee klavecimbels van de spiegelfuga's betreuren, presenteert Moroney een sterk beeld van Bachs grootse ontwerp. Moroney zwakt het didactische karakter of de complexiteiten van de muziek nooit af, maar onderstreept steeds de schoonheid ervan.
nr = 2055
nr1 = 2
Die Kunst Der Fuge, BWV 1080 (The Art of Fugue) (1996)
Pathos verleent dit afscheid het transcendente karakter van kunst die op de drempel van de eeuwigheid is geschapen.
Karl Geiringer
Aanbevolen 1001 Uitvoeringen
Gustav Leonhardt Plays Bach (CD 5 & 6) (2012)
Gustav Leonhardt
Klavecimbel, higlights op verzamelalbum. Alleen de geluidskwaliteit én het karakter van het instrument doen onder voor recentere versies.
The Art of the Fugue (1992)
Juilliard String Quartet
Een ideale manier om de structuur en texturen van Bachs contrapuntische meesterwerk onder de loep ie nemen
Overige in AppleMusic
