Gustav Leonhardt, Barthold,
Sigiswald & Wieland Kuijken
Men kan ook te veel van het goede hebben, zoals de postume reputatie van Georg Philipp Telemann aantoont. In zijn tijd was hij de eerste keuze voor de belangrijke muziekwerken in Duitsland (Bach kreeg de prestigieuze post van Kantor in Leipzig pas nadat Telemann zich had teruggetrokken). Maar in de jaren na zijn dood bleek de omvang van zijn oeuvre af te schrikken. Nu hebben we een beter beeld van wat voor geweldig componist Telemann was en zien we in dat de reputatie die hij bij leven genoot terecht was.
Telemanns Parijse kwartetten worden met recht gez-ien als een van de hoogtepunten van zijn kamermuziek. Ze werden in 1730 in Hamburg gepubliceerd en zijn het toonbeeld van elegantie en subtiliteit, waarin Telemanns oor voor aangename instrumentale sonoriteit alom duidelijk is. Anders dan de kamermuziek uit die periode, die voor amateurs was geschreven, waren deze stukken duidelijk bedoeld voor professionele musici. Telemanns genialiteit op het gebied van contrapunten komt hier prachtig tot uiting, waarbij de contrasterende timbres van fluit en viool met veel effect worden benut. Dit is geen uiterst emotionele muziek, maar binnen haar grenzen kunnen we een groot contrast vinden, vooral als de stukken worden gespeeld door de uitzonderlijk getalenteerde gebroeders Kuijken en klavecinist Gustav Leonhardt, een van de pioniers op het gebied van de oude muziek. Ze zijn vooral goed in het tot uiting brengen van de diverse stijlen waarop Telemann zinspeelt in deze heerlijke muziek: de Italiaanse, Franse en, wat ongebruikelijk was, de Poolse nationale stijl, waarbij de componist een muzikale entente cordiale oproept die alleszins overtuigend is.
nr = 2035
nr1 = 2
Paris Quartets (1997)
Telemanns Parijse kwartetten worden met recht gezien als een van de hoogtepunten van zijn kamermuziek. Ze werden in 1730 in Hamburg gepubliceerd en zijn het toonbeeld van elegantie en subtiliteit
1001 Klassieke uitvoeringen
Overige in AppleMusic
