prev 1001 Klassieke uitvoeringen next

kop

Federico Guglielmo & L'Arte dell'Arco
o.l.v. Christopher Hogwood


Antonio Vivaldi werd in 1678 in Venetië geboren, waar hij het grootste deel van zijn carrière doorbracht. Hij was priester, maar hoefde geen missen op te dragen wegens ademhalingsproblemen. Dat weerhield hem niet van een actief leven als violist, componist en docent. Hij gaf les aan de Pio Ospedale della Piëta, een weeshuis voor meisjes, van wie er veel muzikaal talent hadden. Vivaldi schreef ruim vijfhonderd concerten, veel ervan voor zijn leerlingen, en bepaalde de formele structuur die de norm werd. De meeste concerten bestaan uit drie bewegingen: snel-traag-snel, de eerste en laatste in de vorm van een ritornello van een openingsdeel voor een volledig orkest, gevolgd door afwisselend solostukken en korte 'herhalingen' van delen van het openingsmateriaal. De trage delen waren vaak aria-achtige melodieën uit een passie.

De twaalf concerten van L'estro armonico (vrij vertaald: De muzikale inspiratie) werden zo invloedrijk omdat ze in Amsterdam werden gepubliceerd (1711) en over heel Europa werden verspreid. Bach transcribeerde vijf ervan voor klavecimbel en een zesde voor orgel, gaandeweg de kneepjes van het vak lerend. De partituur bestaat uit vier subdelen - een concert voor vier violen wordt gevolgd door een concert voor twee en een soloconcert, maar binnen dit patroon wordt tot aan het eind een majeur gevolgd door een mineur, terwijl mineur leidt tot het vrolijke majeur. Het aantal exemplaren voor afzonderlijke partijen doet vermoeden dat de concerten ook kunnen worden gespeeld door één instrument per partij - in dit stadium waren de stijl, energie en structuur van de muziek genoeg voor de benaming 'concert' zonder dat een solist tegenover een groot orkest werd geplaatst. Dat is ook de keuze van Christopher Hogwood, die een vitaliteit en prachtige helderheid schept in de allegro's en warme, expressierijke, trage delen.

nr = 2007

nr1 = 2

L'Estro Armonico - 12 Concertos, Op. 3 (2014) 

Er is niets charmanters dan een mooie, jonge non die een orkest leidt en de maat slaat.

Charles de Brosses, Lettres famillières sur l'Italie

Gramophone Monthly Choices

Vivaldi: L'Estro Armonico (12 Concertos) (2015) 

Brecon Baroque o.l.v. Rachel Podger

* Record of the Month April 2015 *

Ondanks alle sterrenstatus die veel hedendaagse violisten ten deel valt, zijn er maar weinigen die zo voortdurend inspirerend zijn als Rachel Podger. Zowel om naar te luisteren, maar duidelijk ook om mee te werken – gezien het magnifieke gevoel voor verstandhouding dat zo duidelijk is in al haar releases, niet in de laatste plaats deze.

⪢ Naar Gramaphone-pagina April 2015

Vivaldi: 12 Concertos, Op. 3 (2022) 

Concerto Italiano o.l.v. Rinaldo Alessandrini

‘Ik kan me niet herinneren wanneer ik voor het laatst zo genoten heb van een Vivaldi-album’, schrijft Charlotte Gardner: ontdek het zelf!

⪢ Naar Gramaphone-pagina April 2022

Aanbevolen 1001 Uitvoeringen

L'estro armonico, Op. 3 (1987)

 

The English Concert o.l.v. Trevor Pinnock

Deze opname is van 1987 maar heeft niets aan kracht ingeboet.

L'Estro Armonico, Op. 3 (1998)

 

Europa Galante o.l.v. Fabio Biondi

Gepassioneerde allegro's en lyrische trage bewegingen met spontaan klinkende versieringen

L'estro armonico (1994)

 

Academy of St. Martin in the Fields o.l.v. Sir Neville Marriner

Een voorbeeld van hoe moderne instrumenten ook stijlvolle muziek kunnen opleveren.