titel

The King's Consort o.l.v. Robert King

Er bestaan nog 24 odes en'welkomstliederen'van Purcell. Drie ervan eren de beschermheilige van de muziek, Sint Cecilia, negen zijn voor welkomstceremonies voor de koninklijke familie, zes gedenken de verjaardag van koningin Mary, de populaire gemalin van Willem III. De tekst van die odes was vaak banaal en kruiperig en soms echt afschuwelijk. Nahum Tate schreef voor de viering van het honderdjarig bestaan vanTrinity College Dublin:'Na de oorlog, herhaald alarm/En de cirkel van een tijdperk weer rond/zorgt u voor krachtig nageslacht/Ter Juverna's ere/ Zal Liffee een naam maken,/ zo trots als die van Isis of Cam'- rijmelarij die Purcells vakmanschap hulde in een charmant echoduet voor countertenors. Maar Tate bediende Purcell wel goed met dit werk, zijn laatste verjaardagsode voor koningin Mary, en de muziek is geïnspireerd en subliem vormgegeven. De partituur is uitgebreider dan normaal, met trompetten, hobo's en blokfluiten met violen. Robert King maakt zich ook sterk voor pauken in de laatste koorzang, een opwindende climax van de ode.

Purcells compositorische techniek levert boeiende momenten op: het openingslied begint met een countertenor die een gedenkwaardig thema zingt dat als het koor invalt, wordt overtroefd door een discant van sopranen. Het duet voor countertenors 'Sound the Trumpet' klinkt vertrouwd, de twee stemmen wisselen elkaar af en komen dan samen in vreugdevolle tertsen boven een ritmische basmelodie - en verdoezelen een grapje voor ingewijden: 'list'ning shores' (luisterende kusten) is een woordspeling op Shores, trompetters die in dit duet geen 'trompet spelen! 'Bid the Virtues' is een prachtig overpeinzend duet, sopraan geïmiteerd door hobo. Voor de openings- en slotzang kan het Choir of New College, Oxford zich zeker meten met wat de koristen van de Chapel Royal in de 17e eeuw lieten horen.

nr = 60

nr1 = 0