New London Consort o.l.v. Philip Pickett
John Blow was een kind van de Restauratie, een van de eerste koorknapen in de Chapel Royal na Engelands terugkeer tot de monarchie. Hij werd in 1668 aangesteld als organist van Westminster Abbey, maakte na zestien jaar plaats voor zijn pupil Purcell, keerde toen terug en bleef tot zijn dood in 1708.
Venus en Adonis wordt omschreven als 'Een maskerspel voor het vermaak van de Koning', maar in feite is het een opera, het eerste Engelse toneelstuk dat geheel op muziek is gezet. De handeling kan nauwelijks simpeler: na een proloog moedigt Venus haar minnaar Adonis aan op jacht te gaan. Tijdens zijn afwezigheid onderwijzen Cupido en zij een groepje kleine cupido's, waaronder een hilarische spellingles. Adonis keert terug, dodelijk gewond door een wild zwijn, en sterft in Venus' armen.
Het getuigt van Blows genie dat hij dit flinterdunne verhaal heeft voorzien van diepgaande en hartgrondige muziek. Het recitatief is verre van de verplichte link tussen aria's, zoals later in de barokopera, maar een subtiele, flexibele lijn die naadloos in en uit de lyrische arioso glijdt. Venus' weeklacht terwijl ze op Adonis' terugkeer wacht, is zeer ontroerend, met gewaagde dissonantie tussen de gekwelde stem en de harmonische bas. De diepe gevoelens van het slotkoor,'Mourn forThy Servant', zullen het publiek aan het hof diep hebben geroerd.
Het uitmuntende begeleidende boekje verklaart enkele heerlijke ironieën - bijvoorbeeld dat Cupido, onderwijzend over huwelijkse trouw, werd gezongen door een van Kareis vele bastaardzonen, dat de spellingles een imitatie is van Blows eigen plichten om de koristen te leren lezen. Philip Pickett verklaart zijn keuze en plaatsing van instrumenten, die bijdragen aan een opmerkelijk weids en helder geluid.
nr = 53
nr1 = 0
Venus & Adonis (1994)
Het getuigt van Blows genie dat hij dit flinterdunne verhaal heeft voorzien van diepgaande en hartgrondige muziek
1001 Klassieke uitvoeringen
Overige in AppleMusic
