The Parley of Instruments
o.l.v. Peter Holman
Een chaconne gebruikt de variatietechniek om een kort muzikaal fragment uit te werken. Dit is vaak op basis van een basso ostinato, een vaste basregel die keer op keer wordt herhaald onder een subtiel gewijzigde melodie, harmonische details en ritmes. Het begon als een 16e-eeuwse Spaanse dans, maar het idee van gevarieerde herhaling bleek in de barok heel populair als manier om een muziekstuk uit te breiden.
Deze kunst van subtiele verandering kende geen groter meester dan Purcell, wiens verbeelding lijkt geprikkeld door zelfopgelegde beperkingen. Zijn chaconnes en ostinato's vertonen een uitzonderlijk niveau van vindingrijkheid. Het meest economische (van een 'welkomstlied7) is aanvankelijk gebaseerd op slechts twee noten. In een ander jagen twee blokfluiten elkaar op dezelfde melodie na boven een ostinato van zes maten. Het bekendst is de 'Klaagzang' van de heldin uit Dido en Aeneas, waarvan de stempartij zo onafhankelijk is van de herhaalde bas dat het oor amper de beperking in de kern van de muziek hoort.
De bekende Chaconne in G klein is getoonzet in frasen van acht maten, eenvoudig aan het begin maar vol van de scherpe dissonanten die Purcell onderscheidden van zijn tijdgenoten op het Europese vasteland. Maar net als de bas onveranderlijk begint te lijken, gaat hij bij elk van de drie delen omhoog en verdwijnt later helemaal gedurende veertien, merkwaardig onevenwichtige maten - het voorspelbare en het onverwachte in een vol maakt evenwicht.
Peter Holman overtuigt met zijn keuze voor één viool, twee viola's en cello met klavecimbel, een rijke, warme textuur voor deze heerlijke dansachtige uitvoering op een cd van Purcells theatermuziek.
nr = 50
nr1 = 0
Ayres for the Theatre (1987)
Een chaconne gebruikt de variatietechniek om een kort muzikaal fragment uit te werken.
1001 Klassieke uitvoeringen
Overige in AppleMusic
Theatre Music, Vol. 1 - Amphitryon, Sir Barnaby Whigg, The Gordian Knot Unty'd (2008)
Aradia Ensemble o.l.v. Kevin Mallon
