augustus 2025

Gabriel Jackson: Choral Works

The Choir of Canterbury Cathedral o.l.v. David Newsholme

Gabriel Jackson heeft veel inspirerende stukken aan het koorrepertoire bijgedragen en het koor van de Canterbury Cathedral doet in dit verrukkelijke overzicht eer aan zijn muziek.

Gabriel Jackson was een jongenskoorzanger in Canterbury – een vormende ervaring waarin de componist ‘voor het eerst de unieke kracht van grootse muziek gezongen in een glorieus gebouw aanschouwde’. Het is dan ook toepasselijk dat deze sublieme bloemlezing van zijn werk afkomstig is van het kathedraalkoor van de stad en muziekdirecteur David Newsholme.

Er is veel veranderd sinds Jacksons tijd. Meisjeskoorzangers arriveerden in 2014 en zorgden voor een aparte, parallelle solitaire lijn voor de jongens. In 2023 verbrak de kathedraal de banden met haar particuliere school, die nu leerlingen uit de hele regio aantrekt. Een blik op de personeelsbezetting toont een meisjeskoor van 25 leden in goede gezondheid, maar – dankzij een perfecte storm van brekende stemmen en anderen die nog in opleiding zijn – een jongenskoor met de helft van de bezetting. In september zal het aantal leden toenemen, maar ondertussen horen we een verschil op de opname, die de nummers verdeelt over de groepen, die elk de twaalf lekenklerken van de kathedraal aanvullen.

Is er momenteel een andere componist die zo productief en met zo'n betrouwbare vindingrijkheid en aantrekkingskracht Anglicaanse liturgische muziek schrijft als Gabriel Jackson? Stuk na stuk voelt als een hedendaagse klassieker en – beter nog – de zangers klinken alsof ze er plezier in hebben om ze uit te voeren.

Praise ye the Lord, gecomponeerd ter ere van de 10e verjaardag van de meisjes die tot het koor van Canterbury werden toegelaten, springt uit de startblokken met impuls en frisheid, en voegt later echte diepte aan de toon toe voor 'He healeth the broken in heart'. De koorzangers (12-18 jaar) profiteren van hun oudere leeftijd, en dit is volwassen zang, onberispelijk muzikaal en ontvankelijk voor tekst, vooral in het Cat Jeoffry-achtige 'number of the stars' en de slotdans.

Het is een soortgelijk verhaal met O quam gloriosum – een briljante stem die past bij het glinsterende orgelwerk, en een prachtige lijn door Jacksons gezangachtige unisono's. Dit is een lofzang die ritmisch en textuurrijk is, zelfs in passages van relatieve stilte, waarbij het orgel de rattenvanger van Hamelen de stemmen door de vele uitgesproken karakteristieke episodes leidt. En er is meer sterk werk van de meisjes, zijdezacht door Jacksons doorschijnende portamento's in Ave maris stella – het niet-liturgische 'vreemde lichaam' op het programma met de levendige interventies van saxofonist Sam Corkin.

De jongens staan in de schijnwerpers in de intieme Mass of St Mary, die hier voor het eerst is opgenomen. De setting begint en eindigt in ambiguïteit – met een kronkelend Kyrie en een gedempte Agnus Dei – maar Jackson komt tot rust voor het Gloria, glinsterend van orgelversieringen, en een Sanctus dat stemmen als koorklokken inzet. De jongens zijn ruiger dan de meisjes, minder gemengd en beheerst, maar storten zich met vreugdevolle overgave op het 'Hosanna', verankerd door de warme steun van de mannen.

Met als extraatjes Jacksons Canterbury Concertos en Southwark Symphonies – geestige, kleurrijke sequenties voor orgel, uitgevoerd door respectievelijk Jamie Rogers en David Newsholme – is dit album een levendig portret van een componist op het toppunt van zijn kunnen.

Gabriel Jackson was a boy chorister at Canterbury – a formative experience in which the composer ‘first glimpsed the uniquely charged potency of great music sung in a glorious building’. So it’s apt that this superb anthology of his works comes from the city’s Cathedral Choir and Music Director David Newsholme.

Things have changed since Jackson’s day. Girl choristers arrived in 2014, supplying a separate, parallel treble line to the boys. Then in 2023 the cathedral severed ties with its private feeder-school, now drawing pupils from across the local area. A glance down the personnel shows a 25-strong girls’ choir in robust health, but – owing to a perfect storm of breaking voices and others still in training – a boys’ choir at half the strength. September will see a surge in numbers, but meanwhile it’s a disparity we hear on the recording, which divides tracks between the groups, each supplementing the cathedral’s 12 lay clerks.

Is there another composer currently writing Anglican liturgical music as prolifically, and with such reliable invention and appeal, as Gabriel Jackson? Piece after piece here feels like a contemporary classic and – better yet – the singers sound like they’re having a ball performing them.

Composed for the 10th anniversary of girls’ admission to Canterbury’s choir, Praise ye the Lord leaps out of the gate with impulsion and freshness, later adding real depth of tone for ‘He healeth the broken in heart’. The girl choristers (aged 12 18) benefit from their older age range, and this is mature singing, impeccably musical and alive to text, especially in the Cat Jeoffry-ish ‘number of the stars’ and the closing dance.

It’s a similar story with O quam gloriosum – brilliance of vocal tone to match the glimmering organ-writing, and lovely line through Jackson’s chant-like unisons. This is a hymn of praise that surges with rhythmic and textural interest, even in passages of comparative stillness, with the organ the pied piper leading the voices through its many distinctly characterised episodes. And there’s more strong work from the girls, silken through Jackson’s diaphanous portamentos in Ave maris stella – the non-liturgical ‘foreign body’ in the programme with its vibrant interventions from saxophonist Sam Corkin.

The boys are in the spotlight in the intimate Mass of St Mary, recorded here for the first time. The setting opens and closes in ambiguity – with a squirming Kyrie and muted Agnus Dei – but Jackson unbends for the Gloria, glittering with organ embellishment, and a Sanctus that deploys voices as choral chimes. The boys are rougher than the girls, less blended and controlled, but fling themselves at the ‘Hosanna’ with joyful abandon, anchored by the warm support of the men.

With added bonuses in the form of Jackson’s Canterbury Concertos and Southwark Symphonies – witty, colouristic sequences for organ, performed by Jamie Rogers and David Newsholme respectively – this album is a lively portrait of a composer at the top of his game.