juni 2025

Elgar: The Kingdom, Op. 51

Crouch End Festival Chorus; London Mozart Players o.l.v. David Temple

Elgars The Kingdom wordt op indrukwekkende wijze uitgevoerd door David Temple, zijn Crouch End Festival Chorus, de London Mozart Players en fantastische solisten.

David Temple is de meesterbrein achter een opwindend overtuigende en enorm geëngageerde interpretatie van Elgars The Kingdom, een werk dat hij, net als Adrian Boult vóór hem, nog hoger aanslaat dan The Dream of Gerontius. In het boekje herinnert Temple zich hoe het horen van de opmerkelijke opname van de magnifieke Prelude uit april 1933 zijn opvallend soepele aanpak beïnvloedde: ‘Het is zo vol kleur, energie en pathos, en het bevat zoveel meer rubato dan de partituur aangeeft. Met andere woorden, Elgars interpretatie van de Prelude is volkomen vloeiend en actueel. Hij brengt het met echt momentum en drama waar hij het wil hebben; ik vind het volkomen bevrijdend…’ Voor iedereen die het geluk heeft gehad Temples naar verluidt meest indrukwekkende liveoptreden in februari 2010 met het Hertfordshire Chorus in de St. Albans Cathedral bij te wonen, zal het succes van deze nieuwkomer ongetwijfeld geen grote verrassing zijn.

Niet de minste van de sterke punten is de voortreffelijke bijdrage van het Crouch End Festival Chorus, waarvan de leden (afgezien van een vluchtig moment van spanning) reageren met een uitbundige passie en waakzame gevoeligheid die de emoties opwekken die op deze manier tot stand komen (het zacht intieme slot van scène 1 is diep ontroerend, net als het Onze Vader aan het einde van het werk). Wat de solisten betreft, Ashley Riches geeft Petrus' gebiedende toespraak 'Gij mannen van Judea' in scène 3 een verheven gezag. Francesca Chiejina schittert eveneens in het glorieuze decorstuk 'The sun goeth down' van de Maagd Maria – en, mijn hemel, wat een opwindend stralende topnoten bij de woorden 'Het Evangelie van het Koninkrijk zal in de hele wereld gepredikt worden'. Elders is de honingzoete toon van Benjamin Hulett bijzonder innemend te horen in scène 4, 'Unto you first' (aangegeven met molto cantabile) – en de rijke ervaring van Sarah Connolly als Maria Magdalena is een luxe casting. Toegegeven, het orkestspel heeft niet de adembenemende coördinatie, tonale kracht en zijdezachte glans van bijvoorbeeld Leonard Slatkins LPO (RCA, 3/89), maar er is geen gebrek aan expressieve kracht, en de respons van het LMP combineert gedurende het hele stuk prijzenswaardige discipline met oprechte overtuiging.

Veel te bewonderen dus, en een bewerking van dit zeer karakteristieke en nobel doordachte doek (waarvan de uitgesproken elegische ondertoon en de sleutelrol van Es majeur met name de Tweede Symfonie vooruitlopen) die geen enkele ware Elgarian zal willen missen. Jeremy Dibble levert een typisch helder en scherpzinnig essay, en geluidstechnicus Mike Hatch heeft gloeiend realistische resultaten behaald in de behulpzame omgeving van het onlangs gerenoveerde Alexandra Palace Theatre in Noord-Londen. Durven we nu te hopen op The Apostles van deze artiesten? In de tussentijd, alle lof voor het uitstekende werk!

David Temple masterminds an excitingly cogent and hugely committed account of Elgar’s The Kingdom, a work which, like Adrian Boult before him, he rates even more highly than The Dream of Gerontius. In the booklet Temple recalls how a hearing of the composer’s remarkable April 1933 recording of the magnificent Prelude informed his strikingly pliable approach: ‘It is so full of colour, energy and pathos, and it incorporates so much more rubato than that which is indicated in the score. In other words, Elgar’s reading of the Prelude is totally fluid and of the moment. He takes it where he wants it to go with real momentum and drama; I find it totally liberating …’ Indeed, to anyone fortunate enough to have attended Temple’s by all reports most impressive live performance from February 2010 with the Hertfordshire Chorus in St Albans Cathedral, the success of this newcomer will doubtless come as no great surprise.

Not the least of its virtues is the sterling contribution of the Crouch End Festival Chorus, whose members (one fleeting moment of strain aside) respond with a full-throated ardour and watchful sensitivity that stir the emotions to the manner born (the softly intimate close to scene 1 is profoundly moving, as for that matter is the Lord’s Prayer towards the end of the work). As for the soloists, Ashley Riches brings a lofty authority to Peter’s commanding address ‘Ye men of Judea’ in scene 3. Francesca Chiejina likewise shines in the Virgin Mary’s glorious set piece ‘The sun goeth down’ – and, my goodness, what thrillingly refulgent top notes at the words ‘The Gospel of the Kingdom shall be preached in the whole world’. Elsewhere, the honeyed tone of Benjamin Hulett is heard to especially ingratiating effect in scene 4’s ‘Unto you first’ (marked molto cantabile) – and to have the richly experienced Sarah Connolly as Mary Magdalene is luxury casting. Granted, the orchestral playing has not quite the breathtaking coordination, tonal heft and silky sheen of, say, Leonard Slatkin’s LPO (RCA, 3/89), yet there’s no lack of expressive sinew, and the LMP’s response throughout combines commendable discipline and wholehearted conviction.

Lots to admire, then, and a traversal of this deeply characteristic and nobly thoughtful canvas (whose distinctly elegiac undertow and key role of E flat major anticipate the Second Symphony in particular) that no true Elgarian will want to miss. Jeremy Dibble supplies a typically lucid and perceptive essay, and sound engineer Mike Hatch has obtained glowingly realistic results within the helpful surroundings of the recently refurbished Alexandra Palace Theatre in north London. Dare we now hope for The Apostles from these same artists? In the meantime, plaudits all round for a job well done!