februari 2012

Im Herbst - Choral Works by Brahms & Schubert

Norwegian Soloists’ Choir o.l.v. Grete Pedersen

Er zit meer contrapuntische vindingrijkheid in het canonieke Geistliches Lied. Het weelderige “Amen”, betoverend gezongen, is de prijs van de cd waard.

Ik was deze zangers nog niet eerder tegengekomen: ze zijn werkelijk prachtig. Veel wordt verklaard door de verwijzing in het boekje naar Grete Pedersens leerlinge van Eric Ericson, de dirigent die verantwoordelijk was voor de reputatie van het Zweedse Radiokoor. De titel van de cd is ‘Im Herbst’, ontleend aan Brahms’ Fünf Gesänge, en de overheersende stemming is er zeker een van herfstige somberheid.

De eerste groep is wat vrolijker en bestaat uit negen van de elf Zigeunerlieder die Brahms in 1887 componeerde. Van de vijf die alleen met de tenoren beginnen, begint ‘Wisst ihr’ delicaat; wanneer het hele koor inzet, heeft het gezang een volkomen betoverende frisheid. ‘Weit und breit’ is krachtig, de scherp gearticuleerde unisono van het tutti wordt gecompenseerd door syncopen in de piano.

De onbegeleide Fünf Gesänge dateren van het jaar daarop. Je kunt de vallende bladeren van ‘Letztes Glück’ bijna zien, zo grafisch worden ze door het koor weergegeven. In de laatste strofe van ‘Im Herbst’ dwingt de manier waarop Grete Pedersen de lead naar de tweede regel vormgeeft bewondering af. Schuberts zetting van Psalm 23 biedt wat broodnodige balsem, maar de vrouwenstemmen maken al snel plaats voor het geheel mannelijke Gesang der Geister über den Wassern, met zijn sombere partituur voor altviolen, celli en bas.

Terug naar onbegeleide Brahms voor het strenge contrapunt van Warum ist das Licht, kortstondig verzacht door wat Mendelssohniaanse lichtheid. En er is meer contrapuntische vindingrijkheid in het canonieke Geistliches Lied. Het weelderige ‘Amen’, betoverend gezongen, is de prijs van de cd waard.

I hadn’t come across these singers before: they are quite wonderful. Much is explained by the reference in the booklet to Grete Pedersen’s having been a pupil of Eric Ericson, the conductor responsible for building the reputation of the Swedish Radio Choir. The title of the disc is ‘Im Herbst’, taken from Brahms’s Fünf Gesänge, and the prevailing mood is certainly one of autumnal gloom.

The first group is a bit more cheerful, comprising nine of the 11 Zigeunerlieder that Brahms composed in 1887. Of the five that open with the tenors alone, ‘Wisst ihr’ begins delicately; when the whole choir enters, the singing has an utterly beguiling freshness. ‘Weit und breit’ is vigorous, the keenly articulated unison of the tutti offset by syncopations in the piano.

The unaccompanied Fünf Gesänge date from the following year. You can almost see the falling leaves of ‘Letztes Glück’, so graphically are they rendered by the choir. In the last stanza of ‘Im Herbst’, the way that Grete Pedersen shapes the lead into the second line compels admiration. Schubert’s setting of Psalm 23 provides some much-needed balm, but the women’s voices soon give way to the all-male Gesang der Geister über den Wassern, with its sombre scoring for violas, cellos and bass.

Back to unaccompanied Brahms for the severe counterpoint of Warum ist das Licht, briefly softened by some Mendelssohnian lightness. And there’s more contrapuntal ingenuity in the canonic Geistliches Lied. The luscious ‘Amen’, ravishingly sung, is worth the price of the disc.