november 2013

John Taverner: Missa Gloria tibi Trinitas and Magnificats

Tallis Scholars o.l.v. Peter Phillips

Ik geef de voorkeur aan de meer ontspannen houding van de nieuwe versie, waarin elk detail helder en precies tot zijn recht komt, maar nooit te opdringerig is.

Bijna 30 jaar na hun eerdere opname van het werk keren Peter Phillips en The Tallis Scholars terug naar wat moet worden beschouwd als de mooiste van alle vroege Tudor-missen. Er zijn genoeg redenen om dat te doen. Niet alleen de technische verbeteringen door de jaren heen, maar ook Phillips' eigen evolutie als dirigent. Over de eerdere versie schreef ik in deze pagina's dat ik het echt mooi vond dat 'Peter Phillips... het werk leest met passie, energie en individualiteit'. Nu zijn hij en ik allebei ouder en geef ik de voorkeur aan de meer ontspannen houding van de nieuwe versie, waarbij elk detail helder en precies naar voren komt, maar nooit te hard wordt gepusht.

Om de cd te vullen heeft hij een zeldzaamheid toegevoegd: alle drie Taverners Magnificat-zettingen. Ze zijn vier-, vijf- en zesstemmig en vormen een intrigerende tegenstelling, niet in de laatste plaats omdat geen van hen iets gemeen heeft met de stijl van de Gloria tibi Trinitas-mis. Maar nog interessanter is dat het lijkt alsof Phillips zijn oog heeft laten vallen op het opbouwen van een nieuwe intégrale van Taverners muziek. Dat hoop ik ten zeerste.

De passage die ik niet vaak genoeg hoor, is de ‘Crucifixus’ van de mis met de sopranen Janet Coxwell en Amy Howarth die een duet zingen boven een enkele baslijn. Die twee zijn misschien wel de sleutel tot de schoonheid van dit nummer; en ze hebben hun foto op de achterkant van het boekje ruimschoots verdiend.

Almost 30 years after their earlier recording of the work, Peter Phillips and The Tallis Scholars return to what has to count as the most gorgeous of all early Tudor Masses. There are plenty of reasons to do so. Not just the technical improvements of the years but also Phillips’s own evolution as a conductor. Of the earlier version I wrote in these pages that what I really liked was that ‘Peter Phillips…reads the work with passion, energy and individuality’. Now he and I are both older, and I far prefer the more relaxed attitude of the new version, allowing every detail to come through with clarity and precision but never pressing too hard.

To fill out the disc he has added a rarity: all three of Taverner’s Magnificat settings. They are in four, five and six voices and make an intriguing juxtaposition, not least because none of them shares anything with the style of the Gloria tibi Trinitas Mass. But even more interesting is that it looks as though Phillips has his eye on building up a new intégrale of Taverner’s music. I very much hope so.

The passage that I cannot hear too often is the ‘Crucifixus’ of the Mass with the sopranos Janet Coxwell and Amy Howarth duetting above a single bass-line. Those two may be the key to the loveliness of this issue; and they have amply merited their photograph on the back of the booklet.