september 2013
Edvard Grieg: Symphonic Works, Vol. III
WDR Sinfonieorchester Köln o.l.v. Eivind Aadland
De eerste twee cd's in deze Grieg
De eerste twee cd's in deze 'Complete Symphonic Works'-serie (10/11, 11/11) waren uitstekend. Deze derde is geheel uitzonderlijk. De aanwezigheid van de ouverture In Autumn en de Old Norwegian Romance with Variations geven het programma een Beechamesque-gevoel. Maar Aadland en zijn verbazingwekkend goed geïntegreerde Duitse ensemble – hiermee bedoel ik dat ze worden geleid naar een natuurlijk klinkende Noordse stijl – hoeven niets te vrezen van concurrentie, zelfs niet van de droomhoutblazerssectie van het RPO.
Aadlands Romance – in tegenstelling tot die van Beecham is het compleet en niet marginaal gereorkestreerd – wordt een soort Noorse Enigma Variations avant la lettre, die een grote mate van symfonische ernst vermengt met humor en Griegiaanse nostalgie. De opname van de demonstratieklasse toont een gewicht en kleur van orkestratie die deze Grieg-partituur in de juiste maar zelden overwogen positie van hedendaags plaatst ten opzichte van Strauss' vroege orkestrale meesterwerken. Een stuk dat (sssh, zelfs op de twee Beecham-opnames) opgeblazen kan klinken en af en toe een plaats hier opeist naast, en zelfs anticipeert op, de vermomde naamloze symfonieën van Rachmaninov, Elgar en dergelijke uit het begin van de vorige eeuw.
Een soortgelijke ernst, maar nooit overdreven grootsheid, kenmerkt In Autumn. Aadland heeft ons in deze cyclus al laten zien dat hij goed is in het correct schalen van miniaturen, zowel in vreugde als in verdriet. Hij onderschrijft die prestaties hier in de karakterisering van de Lyric Suite en de Sigurd Jorsalfar muziek, terwijl de vijf minuten van Klokkeklang (‘Bell-ringing’) een griezelige schaduw worden van de muziek van de Bøyg in Peer Gynt (waar in deze serie reikhalzend naar werd uitgekeken). Een compulsief afspeelbare plaat, enorm aanbevolen
The first two discs in this ‘Complete Symphonic Works’ series (10/11, 11/11) were outstanding. This third is wholly exceptional. The presence of the overture In Autumn and the Old Norwegian Romance with Variations gives the programme a Beechamesque feel. But Aadland and his astonishingly well-integrated German ensemble – by this I mean that they are guided into a natural-sounding Nordic style – need fear nothing by way of competition, not even from the RPO’s dream woodwind section.
Aadland’s Romance – unlike Beecham’s it is complete and not marginally reorchestrated – becomes a kind of Norwegian Enigma Variations avant la lettre, mixing a large degree of symphonic seriousness with wit and Griegian nostalgia. The demonstration-class recording showcases a weight and colour of orchestration that puts this Grieg score in the correct but rarely considered position of contemporary to Strauss’s early orchestral masterworks. A piece that (sssh, even on the two Beecham recordings) can sound bloated and occasional claims a place here alongside, indeed anticipates, the disguised turn-of-the-century unnamed symphonies of Rachmaninov, Elgar and the like.
A similar seriousness but never overblown grandeur informs In Autumn. Aadland has already shown us in this cycle that he is good at correctly scaling miniatures both in joy and in grief. He seconds those achievements here in the characterisation of the Lyric Suite and the Sigurd Jorsalfar music, while the five minutes of Klokkeklang (‘Bell-ringing’) become a spooky shadow of the Bøyg’s music in Peer Gynt (eagerly awaited in this series). A compulsively playable record, hugely recommended