Awards Issue 2014


Kenneth Leighton: Organ Works, Vol. 1

Stephen Farr

Een opname die werkelijk de wonderbaarlijk fantasierijke en slimme muziek laat horen die Leighton aan de organisten heeft nagelaten, zowel in de fascinerende Fantasieën als in het enorme drama van de Martelaren.

Dit is de eerste keer dat Kenneth Leightons orgelmuziek volledig is opgenomen door één speler op één instrument. Om eerlijk te zijn, het is niet echt één speler, maar daarover later meer. Wat het instrument betreft, de heldere, enigszins hoekige Edinburgh Rieger, ondanks dit soort opname die een aantal van de rauwe randen van het instrument afstompt, kan Leightons droge en scherpe chromatiek verhelderen en met grote levendigheid de details van de uitgebreide Missa de Gloria illustreren (niet in de laatste plaats in de verkwikkende opening van de Gloria), maar mist naar mijn smaak de grandeur en bedwelmende sfeer van de echoënde Blackburn Walker die Christopher Nickol zo teleurstelde toen hij de vergelijkende Naxos-cd in september 2011 recenseerde.

CN was ook teleurgesteld door het ontbreken van drie van de zes Hymn Tune Fantasies op die cd. Hier geen dergelijke teleurstelling. Alle zes zijn opgenomen, en met Stephen Farrs heldere ritmische spel ervaren we met wonderbaarlijke helderheid Leightons slimme manipulatie van deze bekende, troostende melodieën. Hoe heerlijk is het bijvoorbeeld om het enigszins alledaagse ‘Jesus bids us shine’ te horen transformeren in zo’n betoverende en vrolijke jig.

Het uitstekende Resonus-artwork bevat een afbeelding van vier handen (en een deel van een oor) op de orgelconsole. Met het onderschrift ‘Stephen Farr en John Butt’ vestigt het de aandacht op het feit dat Martyrs een duet is. Orgelduetten kunnen leuk zijn, maar dit is serieuze materie, en het partnerschap Farr/Butt onthult een aanzienlijke eenheid van muzikale gedachte om een ​​immens absorberend verslag te produceren. Het is inderdaad de pure muzikale kwaliteit van Farrs spel en zijn duidelijke gevoeligheid voor de ritmische en textuurdetails van Leightons muziek die dit een enorm indrukwekkende release maken. Ik kijk reikhalzend uit naar het volgende deel.

This is the first time Kenneth Leighton’s organ music has all been recorded by one player on one instrument. To be honest, it’s not exactly one player, but more of that later. As for the instrument, the bright, somewhat angular Edinburgh Rieger, despite this kind of recording which blunts some of the instrument’s rawer edges, may clarify Leighton’s dry and acerbic chromaticisms, and illustrate with great vividness the detail of the extended Missa de Gloria (not least in the invigorating opening to the Gloria), but for my taste lacks the grandeur and heady atmosphere of the echoing Blackburn Walker which so disappointed Christopher Nickol when he reviewed the comparative Naxos disc back in September 2011.

CN was also disappointed by the omission from that disc of three of the six Hymn Tune Fantasies. No such disappointment here. All six are included, and with Stephen Farr’s crisply rhythmic playing we experience with wonderful clarity Leighton’s clever manipulation of these familiar, comforting tunes. How lovely, for example, to hear the somewhat mundane ‘Jesus bids us shine’ transformed into such an enchanting and jaunty jig.

The excellent Resonus artwork includes a picture of four hands (and part of an ear) at the organ console. Captioned ‘Stephen Farr and John Butt’, it draws attention to the fact that Martyrs is a duet. Organ duets can be fun but this is serious stuff, and the Farr/Butt partnership reveals considerable unity of musical thought to produce an immensely absorbing account. Indeed, it is the sheer musical quality of Farr’s playing and his obvious sensitivity towards the rhythmic and textural detail of Leighton’s music which makes this a hugely impressive release. I eagerly await the next volume.