december 2014
La Fauvette Passirenette: A Messiaen Premiere, With Birds, Landscapes & Homages
Peter Hill
Een fascinerend recital, opgebouwd rond een première van Messiaen, van een pianist die zich volledig inleeft in de klankwereld van zijn verzamelde componisten uit de 20e (en 21e) eeuw.

In 2012, 20 jaar na Messiaens dood, ontdekte Peter Hill tussen zijn schetsen een stuk van 11 minuten dat het begin had kunnen markeren van een tweede fase van het werk aan de grootschalige pianocyclus Catalogue d’oiseaux. In boeiend gedetailleerde boekjes met aantekeningen legt Hill de innovatieve aspecten van La fauvette passerinette (1961) uit; en zelfs als (zoals ik vermoed) Messiaen de contrasterende materialen van het stuk had kunnen verfijnen en vergroten om een definitieve versie te produceren, vormt Hill's realisatie een lonend substantieel middelpunt van deze uitstekende recital-cd.
Het hele punt is om Messiaen zelf in een stimulerende context te plaatsen; en iedereen die op basis van de afspeellijst vermoedt dat deze verzameling composities te veel een mengelmoes is voor zijn eigen bestwil, zou net zo ontwapend moeten zijn als ik was door de frisse perspectieven die het opent. Er is genoeg muziek van Messiaen zelf om ervoor te zorgen dat zijn aanwezigheid en impact nooit worden vergeten, niet in de laatste plaats omdat hij hier wordt getoond als iemand die de Franse muziek vrijwel in zijn eentje van de verfijnde late romantiek naar de hardere wereld van het late modernisme heeft gestuurd. De andere geselecteerde componisten zijn vervolgens te horen reageren op een of beide van deze compositorische mogelijkheden – en de expliciete links tussen (bijvoorbeeld) Ravel en Takemitsu laten zien dat dit verre van een eenvoudige kwestie van chronologie is.
De aantrekkingskracht van de schijf wordt enorm versterkt door de uitzonderlijke kwaliteit van de opname, met elk facet van Hill's compromisloos uitgebreide expressieve bereik levendig vastgelegd – en, geheel terecht, is er een credit voor de pianotechnicus.

In 2012, 20 years after Messiaen’s death, Peter Hill discovered among his sketches an 11 minute piece that might have marked the start of a second phase of work on the large-scale piano cycle Catalogue d’oiseaux. In absorbingly detailed booklet-notes, Hill explains the innovative aspects of La fauvette passerinette (1961); and even if (as I suspect) Messiaen might have refined and increased the piece’s contrasting materials in producing a definitive version, Hill’s realisation forms a rewardingly substantial centrepiece to this outstanding recital disc.
The whole point is to put Messiaen himself in a stimulating context; and anyone suspecting from the playlist that this collection of compositions is too much of a miscellaneous ragbag for its own good should be as disarmed as I was by the fresh perspectives it opens up. There is enough music by Messiaen himself to ensure that his presence and impact are never forgotten, not least because he is shown here to have steered French music virtually single-handedly from refined late Romanticism into the harsher world of late modernism. The other composers selected can then be heard responding to either or both of these compositional possibilities – and the explicit links between (for example) Ravel and Takemitsu show that this is far from a simple matter of chronology.
The appeal of the disc is greatly enhanced by the exceptional quality of the recording, with every facet of Hill’s uncompromisingly extensive expressive range vividly captured – and, quite rightly, there is a credit for the piano technician.