augustus 2014

Rachmaninoff: Piano Sonatas Nos. 1, 2 & Preludes

Xiayin Wang

De jonge pianiste van Chandos, Xiayin Wang, excelleert opnieuw en bevestigt niet alleen haar fenomenale vaardigheden, maar ook haar duidelijke affiniteit met de muziek van Rachmaninov.

Hoe meer ik van Xiayin (uitgesproken als ‘Sha een’) Wang hoor, hoe meer ik denk dat Chandos een uitzonderlijke artiest heeft binnengehaald. Xiayin is nog niet zo bekend als Yuja Wang, maar is zeker voorbestemd voor een soortgelijke sterrenbehandeling. Vier van de vier fantastische cd's op rij is geen geringe prestatie: een trio van Amerikaanse concerten (die ik in december 2013 verwelkomde), een opwindend programma van Earl Wilds pianomuziek (7/14), een Rachmaninov-recital (een Editor's Choice in september 2012) en nu deze tweede gewijd aan een componist met wie ze een aangeboren affiniteit heeft.

De Eerste Sonate, hoe prachtig ook, is voor de luisteraar of speler lang niet zo toegankelijk als haar bekendere opvolger – het wordt over het algemeen beschouwd als een van de technisch meest uitdagende sonates in het repertoire – maar ik heb haar gelaagde compositie zelden zo helder of krachtiger gehoord dan hier. Xiayin Wang ontketent de volle klank van het instrument in de wilde buitenste delen, maar vindt een ontroerende lyrische gratie in het centrale ‘Gretchen’-deel.

Ze is niet minder succesvol in de herziene versie van de Bes mineur Sonate. Had ze baat gehad bij nog één keer opnemen van de laatste pagina’s? Hoewel ze spannender en scherper gearticuleerd is dan Earl Wild of Nicolai Lugansky, kan ze niet tippen aan Denis Matsuevs extatische peroratie – en ik denk dat ze dat wel had gekund. Tussen de twee sonates komen drie van de Op 23 Preludes, de dromerige Nos 4 en 6 met de beroemde G mineur Prelude in het midden, een match voor Richters beroemde opname. En dat wil wat zeggen.

The more I hear of Xiayin (pronouncd ‘Sha een’) Wang, the more I think Chandos has landed an exceptional artist. Not yet as well known as Yuja Wang, Xiayin is surely destined for similar stellar treatment. Four out of four superb discs in succession is no mean achievement: a trio of American concertos (which I welcomed in December 2013), an exhilarating programme of Earl Wild’s piano music (7/14), a Rachmaninov recital (an Editor’s Choice in September 2012) and now this second one dedicated to a composer with whom she has an innate affinity.

The First Sonata, magnificent though it is, is by no means as accessible for the listener or player as its better-known successor – it is generally reckoned to be one of the most technically challenging sonatas in the repertoire – but I have rarely heard its multi-layered writing so clearly or more powerfully delivered than here. Xiayin Wang unleashes the full sonority of the instrument in the wild outer movements but finds a touching lyrical grace in the central ‘Gretchen’ movement.

She is no less successful in the revised version of the B flat minor Sonata. Could she have benefited from just one more take of the final pages? While more thrilling and crisply articulated than either Earl Wild or Nicolai Lugansky, she does not quite match Denis Matsuev’s ecstatic peroration – and I feel she could have. In between the two sonatas come three of the Op 23 Preludes, the dreamy Nos 4 and 6 with the famous G minor Prelude in the middle, a match for Richter’s famous recording. And that’s saying something.