juli 2014

Ravel: Ma mère l'oye - Musorgsky: Pictures at an Exhibition (Orchestrated by Ravel)

Anima Eterna o.l.v. Jos van Immerseel

Immerseels toewijding aan geïnformeerde verkenning werpt opnieuw zijn vruchten af: de expressie en kleur van de uitvoering creëren samen een betoverende klankwereld.

Net als bij eerdere releases van Anima Eterna zijn het de hout- en koperblazers die direct een onderscheidende, zachte impact hebben op deze koppeling van Ravels Ma Mère l’Oye Suite met zijn orkestrale uitvoering van Moessorgski’s Schilderijen uit een tentoonstelling, hier weergegeven in de onnauwkeurige maar schijnbaar onuitroeibare vertaling als Schilderijen uit een tentoonstelling. Anima Eterna, die instrumenten uit die tijd gebruikt, is trots op hun zuiverheid van geluid, stijl en expressie. Als de blaasinstrumenten het eerste zijn dat de aandacht trekt, dan geven de algehele balans, mix en frisse wind die Jos van Immerseel aan zijn interpretaties geeft, de uitvoeringen net zo dwingend helderheid, verfijning en individualiteit. Het kleurenspectrum is schitterend in ‘Laideronette, Impératrice des pagodes’, en de hele suite wordt gekenmerkt door zachtheid, welsprekende instrumentale details en een Gallische finesse.

Bovendien is de karakterisering in de Pictures van Ravel/Mussorgsky goed gevormd en levendig. De schittering van moderne orkestrale klank die soms een te glinsterend randje aan Ravels partituur kan geven, wordt hier geëlimineerd door de inzet van instrumenten (een warme maar toch pittige saxofoon in ‘Il vecchio castello’ bijvoorbeeld). Het orkest kan de beelden van het omslachtige ‘Bydo’ net zo overtuigend vastleggen en overbrengen als het gekwetter van de ‘Tuileries’ en het gekwetter van de ongeboren kuikens. Zelfs degenen die de voorkeur geven aan de originele pianoversie van Moessorgsky, zouden kunnen worden overgehaald door Anima Eterna’s subtiliteit en mix van grafische discretie en directheid.

As in Anima Eterna’s previous releases, it is the woodwind and brass that immediately make a distinctive, mellow impact on this coupling of Ravel’s Ma Mère l’Oye Suite with his orchestral realisation of Mussorgsky’s Pictures from an Exhibition, rendered here in the inexact but seemingly ineradicable translation as Pictures at an Exhibition. Anima Eterna, using instruments of the period, pride themselves on their purity of sound, style and expression. If the wind instruments are the first things to catch the ear, the overall balance, blend and breath of fresh air that Jos van Immerseel brings to his interpretations just as compellingly lend the performances lucidity, polish and individuality. The spectrum of colour is scintillating in ‘Laideronette, Impératrice des pagodes’, and the entire suite is marked by suavity, eloquent instrumental detail and a Gallic finesse.

Moreover, the characterisation in the Ravel/Mussorgsky Pictures is well-formed and animated. The glare of modern orchestral sonority that can sometimes give too glinting an edge to Ravel’s scoring is eliminated here by dint of the instruments deployed (a warm but still piquant saxophone in ‘Il vecchio castello’, for instance). The orchestra can capture and convey the imagery of the cumbersome ‘Bydo’ just as convincingly as it does the twittering of the ‘Tuileries’ and the chattering of the unhatched chicks. Even those who prefer Mussorgsky’s original piano version might be swayed by Anima Eterna’s subtlety and mix of graphic discretion and immediacy.