juni 2015

Martinů: Rhapsody-Concerto, Viola Sonata, 3 Madrigals & Duo No. 2

Maxim Rysanov & Katya Apekisheva

Martinů genoot van de tonale mogelijkheden van de altviool, die perfect lijkt te passen bij de Boheemse geest van veel van deze muziek. Rysanov is in uitstekende vorm.

De altviolist Maxim Rysanov is de sterattractie in deze verzameling muziek uit Martinů’s laatste jaren, waarin hij meer dan eens van de Verenigde Staten naar Europa verhuisde. In 1952 kreeg hij van de hoofdaltviool van Szell’s Cleveland Orchestra de opdracht om een ​​Rhapsody-Concerto in twee delen te schrijven, een vorm die hij prefereerde en die hem bevrijdde van meer conventionele structuren richting ‘fantasie’, om zijn eigen woord te bedenken.

In alle vier de werken is er vaak een noot van aangrijpende nostalgie te horen, aangezien de componist een terugblik werpt op zijn Boheemse roots. Het Rhapsody-Concerto opent op zo’n manier, met een lyrisch strijkersthema dat in verschillende gedaantes terugkeert. Rysanov speelt het met grote expressie en er zit een veer in zijn stap in de daaropvolgende dansachtige episodes. Het langzame deel volgt een soortgelijk patroon, de moeilijkheden worden weggegooid door de solist, de afsluiting met altviool tegen zijtrom is een hartelijk afscheid. De BBC SO onder Bělohlavek klinkt goed in de Barbican-akoestiek.

De rest van het programma werd opgenomen in Potton Hall. Three Madrigals vinden Rysanov en violist Alexander Sitkovetsky gelijkwaardige partners in dit inventieve en boeiende werk. Rustieke Boheemse klanken domineren het lyrische eerste deel van het Duo No 2, als aanvulling op het introspectieve langzame deel voordat de geesten worden opgetild in een zwierig gespeelde finale. De Altvioolsonate, met Katya Apekisheva als sterke ondersteuning, is het meest discursieve van de stukken hier, maar zij en Rysanov hebben de maat. Die kenmerkende afgemeten dansmelodie op 1'44" die terugkeert als de coda van het eerste deel is pure magie in hun handen. Een Martinů-cd om keer op keer te spelen

The viola player Maxim Rysanov is the star attraction in this collection of music from Martinů’s last years, during which he was on the move more than once from the United States to Europe. In 1952 he was commissioned by the Principal Viola of Szell’s Cleveland Orchestra to write a Rhapsody-Concerto in two movements, a form he favoured, and one that liberated him from more conventional structures towards ‘fantasy’, to coin his own word.

Within all four works there’s often a note of poignant nostalgia as the composer casts a backwards look to his Bohemian roots. The Rhapsody-Concerto opens in such a vein, with a lyrical string theme that returns in various guises. Rysanov plays it with great expression and there’s a spring in his step in the succeeding dance-like episodes. The slow movement follows a similar pattern, its difficulties tossed off by the soloist, the conclusion with viola against side drum a fond farewell. The BBC SO under Bělohlavek sound well in the Barbican acoustic.

The remainder of the programme was recorded at Potton Hall. Three Madrigals finds Rysanov and violinist Alexander Sitkovetsky equal partners in this inventive and engaging work. Rustic Bohemian sounds dominate the lyrical first movement of the Duo No 2, complementing the introspective slow movement before spirits are lifted in a dashingly played finale. The Viola Sonata, with Katya Apekisheva in strong support, is the most discursive of the pieces here but she and Rysanov have the measure of it. That distinctive measured dance tune at 1'44" which returns as the first movement’s coda is pure magic in their hands. A Martinů CD to play again and again