april 2015

Stanford: Piano Trio No. 2 & Piano Quartet No. 1

Gould Piano Trio & David Adams

Het is alweer meer dan drie jaar geleden dat het vorige Stanford-deel van deze geweldige groep uitkwam: ze zijn duidelijk dol op deze muziek en het is een genot om naar te luisteren naast de even goede voorgangers.

Het Eerste Pianokwartet van Stanford, voltooid in april 1879 en de maand daarop in première gegaan tijdens een van Hans Richters Festivalconcerten in Londen door een vooraanstaand ad-hoc ensemble met onder meer de componist-pianist Xaver Scharwenka, blijkt een ware vondst. De prachtig swaggerende buitenste delen omlijsten een boeiende 'hop, skip en jump' van een Scherzo, waarvan de contrasterend serene Trio-melodie met magisch effect terugkeert aan het einde van de glorieus langzame, gedenkwaardig oprechte langzame beweging. Het is geen wonder dat de getalenteerde 26-jarige Ier zowel in eigen land als in het buitenland naam voor zichzelf begon te maken. Het Tweede Pianotrio dateert van twee decennia later en vertegenwoordigt een andere indrukwekkende prestatie: niet alleen is het schrijven boordevol vaardigheid en zelfvertrouwen, er is ook een schat aan welsprekende inspiratie, bovenal misschien het nobele Beethoveniaanse hoofdthema van de piano dat het langzame deel Andante inluidt, evenals veel subtiele thematische interactie en harmonische vindingrijkheid.

Het zou moeilijk zijn om de onweerstaanbaar stijlvolle en vurige verdediging van deze beide ongewoon lonende werken door het Gould Piano Trio te verbeteren; ze klinken inderdaad alsof ze dit repertoire al vele manen spelen, en in het Pianokwartet genereren ze een aanstekelijke band met de uitstekende altvioolspeler David Adams. Bovendien zijn zowel de productiewaarden (Michael Ponder, werkzaam in de Music Room in Champs Hill, West Sussex) als de annotatie (onze eigen Jeremy Dibble) alles wat men zich maar kan wensen. Een koppeling om van te genieten, dit, en zeer enthousiast aanbevolen.

Completed in April 1879 and premiered the following month at one of Hans Richter’s Festival Concerts in London by a distinguished ad hoc ensemble including the composer-pianist Xaver Scharwenka, Stanford’s First Piano Quartet proves quite a find, its superbly swaggering outer movements framing a captivating ‘hop, skip and jump’ of a Scherzo, whose contrastingly serene Trio melody reappears to magical effect at the end of the gloriously long-breathed, memorably heartfelt slow movement. Small wonder the gifted 26-year-old Irishman was beginning to make a name for himself both at home and abroad. The Second Piano Trio dates from two decades later and represents another mightily impressive achievement: not only is the writing brimming with skill and confidence, there’s also a wealth of eloquent inspiration, above all perhaps the piano’s nobly Beethovenian main theme that launches the Andante slow movement, as well as much subtle thematic interplay and harmonic resourcefulness besides.

It would be hard to improve upon the Gould Piano Trio’s irresistibly stylish and fervent advocacy of both these uncommonly rewarding works; indeed, they sound as if they have been playing this repertoire for many moons, and in the Piano Quartet they generate an infectious rapport with the excellent viola player David Adams. What’s more, both production values (Michael Ponder, working in the the Music Room at Champs Hill, West Sussex) and annotation (our very own Jeremy Dibble) are all one could desire. A coupling to relish, this, and most enthusiastically recommended.