november 2016

C.P.E. Bach: Flute Concertos

Emmanuel Pahud & Potsdam Chamber Academy o.l.v. Trevor Pinnock

Emmanuel Pahud is een opwindende virtuoos in werken die het potentieel van de fluit als een werkelijk dramatisch instrument laten zien.

Het is misschien wat onorthodox om een ​​recensie te beginnen met de begeleidende hoesnotities, maar toch, hier ga ik, want er zou geen duidelijkere indicatie en partner kunnen zijn voor de geneugten die op deze cd komen dan de introductie boven de maat die u in de pagina's van dit boekje vindt.

De wilde, onorthodoxe muziek die CPE Bach componeerde toen hij klavecinist was van koning Frederik de Grote, wordt vaak toegeschreven aan frustraties in zijn carrière, aangezien hij ver onder de muzikale pikorde van het hof stond. Pahud suggereert echter dat Bachs lage positie hem in feite in het voordeel bracht, waardoor hij de vrijheid had om geïnspireerd te worden door zijn omgeving zonder zich aan de muzikale lijn te hoeven houden. Zijn muziek vertegenwoordigt dus geen interne onrust, maar werd in plaats daarvan geïnspireerd door het politieke, militaire en artistieke klimaat van zijn tijd. ‘Het was Carl Philipp Emanuel waarschijnlijk duidelijk dat het Pruisen van zijn meesters ten einde liep,’ suggereert Pahud, ‘dat het verlangen naar een nieuw, republikeins Duitsland al aan de horizon gloorde.’

Verwacht daarom niet dat u door deze cd wordt getroost, want Pahuds uitvoeringen bevestigen al het bovenstaande: dringend, direct, moeiteloos virtuoos tot de nde graad, altijd lyrisch en overspoeld met overtuiging, dit zijn lezingen die u op het puntje van uw stoel houden. Vooral het derde deel van de d-mineur is opwindend materiaal. Het is ook de moeite waard om alle minachting te parkeren boven moderne fluiten, want Pahud kan net zo'n zoete toon produceren als iedereen op een historisch instrument zou kunnen. Voeg het topteam van Pinnock en de Kammerakademie Potsdam toe (en Pahuds kamermuziekmomenten met hen zijn net zo oorstrelend als het flitsende materiaal), en wat u hier hebt is een cd van behoorlijk opwindende CPE Bach.

It’s perhaps rather unorthodox to begin a review by dealing with the accompanying sleeve notes, but still, here I go, because there couldn’t be a clearer indication and partner to the delights to come on this disc than the above-the-bar introduction you’ll find within this booklet’s pages.

The wild, unorthodox music composed by CPE Bach while harpsichordist to King Frederick the Great is often attributed to career frustration, far down as he was within the court’s musical pecking order. Pahud, however, suggests that Bach’s lowly position actually put him at an advantage, allowing him the freedom to be inspired by his surroundings without having to toe the musical line. So his music doesn’t represent internal turmoil but was instead inspired by the political, military and artistic climate of his age. ‘It was probably clear to Carl Philipp Emanuel that the Prussia of his masters was coming to an end,’ suggests Pahud, ‘that the yearning for a new, republican Germany was already on the horizon.’

Don’t expect to be soothed by this disc, therefore, because Pahud’s performances bear out all of the above: urgent, direct, effortlessly virtuoso to the nth degree, always lyrical and awash with conviction, these are readings that will keep you on your toes. The D minor’s third movement in particular is electrifying stuff. It’s also worth parking any sniffiness over modern flutes, for Pahud can produce as dulcet a tone as anybody on a period instrument could. Add the crack team of Pinnock and the Kammerakademie Potsdam (and Pahud’s chamber moments with them are every bit as ear-grabbing as the flashy stuff), and what you have here is a disc of properly exciting CPE Bach.