oktober 2016

Fin de siècle: Late Romantic Music for Viola & Piano

Lawrence Power & Simon Crawford-Phillips

Een cd vol verrukkelijke ontdekkingen uit het fin-de-siècle Frankrijk, gespeeld met een wonderbaarlijk collaboratieve charme door Lawrence Power en Simon Crawford-Phillips.

Duik er meteen in met Henri Büssers Appassionato. Het springt er meteen uit, Lawrence Powers altviool die uitbundig omhoog zwaait over Simon Crawford-Phillips’ glinsterende stortvloed van pianoklank. Niet wat je verwachtte? Nou ja, de titel ‘Fin de siècle’ suggereert een zekere geparfumeerde lusteloosheid. En je hoeft niet veel Franse muziekgeschiedenis gelezen te hebben om een ​​indruk te hebben gekregen van het Conservatorium van Parijs als een plek waar droge professoren een bloedeloos classicisme afdwongen. Veel van de stukken op deze cd zijn geschreven als morceaux de concours voor het Conservatorium, maar ze zijn warmbloedig, poëtisch en – in de handen van Power en Crawford-Phillips – urgent levend.

Dit hele recital zit vol met ontdekkingen zoals de Büsser. Sommige daarvan – zoals Georges Hüe’s Thème varié en Enescu’s Concertstück uit 1906 – zijn praktisch eendelige sonates. Léon Honnoré’s Morceau de concert, met zijn grandioze dubbelgrepen en melodramatische uitbarstingen, is in feite een miniconcert, en Crawford-Phillips doet uitstekend werk door de ontbrekende orkestrale kleur te leveren. De Honnoré, Hüe en Büsser zijn allemaal première-opnames, maar Lucien Durosoir’s Vitrail (een knipoog naar de vroege Messiaen) en Reynaldo Hahn’s heerlijk nerveuze Soliloque et forlane verdienen het om bekender te zijn, en – net als de bekendere transcripties van Ravel en Debussy – worden ze prachtig uitgevoerd.

Het enthousiasme van de spelers is duidelijk en Power tempert zijn zoete, volle klank (luister naar hem die van 2'00" naar de Enescu stijgt) met een heerlijke innerlijkheid in de rustigere muziek. Crawford-Phillips is het helemaal met hem eens; de paarfrasen die op natuurlijke wijze samenkomen en de lange zonsondergangscoda van de Thème varié zijn voortreffelijk gedaan. Hyperions opname legt de sensuele schoonheid van de muziek vast zonder in te boeten aan helderheid, wat dit een consistent plezierige manier maakt om onverwacht lonende muziek te ontdekken.

Dive straight in with Henri Büsser’s Appassionato. It leaps right out at you, Lawrence Power’s viola sweeping exuberantly upwards over Simon Crawford-Phillips’s glinting torrent of piano sound. Not what you expected? Well, after all, the title ‘Fin de siècle’ suggests a certain perfumed lassitude. And you don’t need to have read much French musical history to have formed an impression of the Paris Conservatoire as a place where dry-as-dust professors enforced a bloodless classicism. Many of the pieces on this disc were written as morceaux de concours for the Conservatoire, yet they’re warm-blooded, poetic and – in Power and Crawford-Phillips’s hands – urgently alive.

This whole recital is full of discoveries like the Büsser. Some of them – such as Georges Hüe’s Thème varié and Enescu’s Concertstück of 1906 – are practically single-movement sonatas. Léon Honnoré’s Morceau de concert, with its grandiose double-stops and melodramatic surges, is effectively a mini-concerto, and Crawford-Phillips does a fine job of supplying the absent orchestral colour. The Honnoré, Hüe and Büsser are all premiere recordings, but Lucien Durosoir’s Vitrail (shades of early Messiaen) and Reynaldo Hahn’s delightfully skittish Soliloque et forlane deserve to be better known, and – like the more familiar Ravel and Debussy transcriptions – they’re beautifully performed.

The players’ enthusiasm is self-evident, and Power tempers his sweet, full-throated tone (listen to him soar from 2'00" into the Enescu) with a lovely inwardness in the quieter music. Crawford-Phillips is very much on the same page; the pair phrase naturally together and the long sunset coda of the Thème varié is exquisitely done. Hyperion’s recording captures the music’s sensuous beauty without sacrificing clarity, making this a consistently enjoyable way to discover some unexpectedly rewarding music.