september 2016
Telemann: Concertos & cantata Ihr Völker Hört
Florilegium
Een heerlijke en geestdriftige viering, zowel van Telemanns muziek voor fluit en blokfluit, als van het 25-jarig jubileum van het ensemble Florilegium: op beide punten van harte gefeliciteerd!
Dit aantrekkelijke gemengde programma van Telemanns werken met fluit of blokfluit is ontworpen door Ashley Solomon om het 25-jarig jubileum van Florilegium te vieren. Het driedubbele concert voor fluit, hobo d'amore en viola d'amore in E majeur (TWV53:E1) springt eruit als een van de meest betoverende meesterwerken van de componist: het heldere openings-Andante klinkt als een serene evocatie van de zonsopgang die de volwassen Haydn al tientallen jaren voorloopt; de solisten Solomon, Alexandra Bellamy en Bojan Čičić spelen met elegante finesse en roepen ook verfijnde melancholie op in een intiem conversationele Siciliana.
Het dubbelconcert voor blokfluit en viola da gamba in a mineur (TWV52:a1) is een charmant voorbeeld van Telemanns smaak voor het synthetiseren van Franse en Italiaanse muziekstijlen met elementen van Poolse volksmuziek; Florilegiums beschaafde elegantie in de Franse Grave, de zacht Italiaanse zwaai in het Allegro en Solomons duet met gambist Reiko Ichise in het Dolce hebben een pastorale gevoeligheid. Florilegium wordt altijd gespeeld met gecultiveerde verfijning en biedt een doordacht alternatief voor de steviger gestructureerde en pittigere benadering van La Stagione Frankfurt (CPO, 2015).
Centraal in het programma staat Ihr Völker hört (TWV1:921), een cantate voor solostem en obligaat instrument (hier gespeeld op de fluit door Solomon) die werd gepubliceerd in het eerste deel van de serie Harmonischer Gottes-Dienst (Hamburg, 1725-26). Clare Wilkinsons zacht gezellige en gearticuleerde zang communiceert de vrolijke Epifanie-tekst. Solomon staat centraal in een fluitconcert in D majeur (TWV51:D2), maar mijn oren werden evenzeer aangetrokken door het sympathieke continuospel van theorbist David Miller en klavecinist Terence Charlston.
De grootschaligere finale is een F majeur ouverture en danssuite (TWV55:F16), opgedragen aan de landgraaf van Darmstadt en waarschijnlijk geschreven aan het einde van Telemanns lange leven; in het turbulente Ramelliaanse ‘Tempête’ zijn een paar hoorns en fagot in opwindende vorm, dus het is jammer dat de helft van de dansen niet op de schijf pasten – maar ze zijn beschikbaar om te downloaden.
This attractive mixed programme of Telemann’s works featuring flute or recorder has been designed by Ashley Solomon to celebrate Florilegium’s 25th anniversary. The triple concerto for flute, oboe d’amore and viola d’amore in E major (TWV53:E1) stands out as one of the composer’s most beguiling masterpieces: the limpid opening Andante sounds like a serene evocation of sunrise that anticipates the mature Haydn by several decades; the soloists Solomon, Alexandra Bellamy and Bojan Čičić play with elegant finesse, and also conjure up refined melancholy in an intimately conversational Siciliana.
The double concerto for recorder and viola da gamba in A minor (TWV52:a1) is a charming example of Telemann’s taste for synthesising French and Italian musical styles with elements of Polish folk music; Florilegium’s civilised elegance in the French-style Grave, gently Italianate sway in the Allegro, and Solomon’s duet with gambist Reiko Ichise in the Dolce has pastoral sensitivity. Always played with cultivated refinement, Florilegium provide a thoughtful alternative to the more firmly textured and zestier approach taken by La Stagione Frankfurt (CPO, 2015).
At the heart of the programme is Ihr Völker hört (TWV1:921), a cantata for solo voice and obbligato instrument (played here on the flute by Solomon) that was published in the first instalment of the series Harmonischer Gottes-Dienst (Hamburg, 1725 26). Clare Wilkinson’s softly convivial and articulate singing communicates the cheerful Epiphany text. Solomon takes centre stage in a flute concerto in D major (TWV51:D2), but my ears were drawn equally to the sympathetic continuo-playing of theorbist David Miller and harpsichordist Terence Charlston.
The bigger-scale finale is an F major overture and dance suite (TWV55:F16), dedicated to the Landgrave of Darmstadt and probably written late in Telemann’s long life; in the turbulent Ramellian ‘Tempête’ a pair of horns and bassoon are on thrilling form, so it is a pity that half of the dances could not fit on the disc – but they are available to download.