februari 2016

Vilsmaÿr: 6 Partitas for Solo Violin - Pisendel: Sonata in A Minor - Biber: Passacaglia in G Minor

Vaughan Jones

Deze maand nog meer schitterende barokontdekkingen, met als hoogtepunt de aangrijpende en prachtig gespeelde set van Zes Partita's van Vilsmaÿr.

Iedereen die naar Vaughan Jones' release uit 2014, 'The Hidden Violin' (7/14), heeft geluisterd, weet dat repertoire-rariteiten niet altijd een winnend album opleveren. Het is een understatement om te zeggen dat Jones' nieuwste set met twee cd's een stuk lonender is. Ja, het is weer obscuur repertoire; maar dit is muziek die onze volledige aandacht vraagt, op zo'n manier gepresenteerd dat het die ook krijgt.

Het hoofdevenement is de allereerste opname van de complete, originele set van Zes Partita's van Johann Joseph Vilsmaÿr, die tussen 1689 en zijn dood in 1722 als steeds prominentere violist aan het hof van Salzburg werkte. Zijn Partita's, die minstens vijf jaar ouder zijn dan die van Bach, zijn uitdagende polyfone werken, vol met dubbele en tripelgrepen, gearpeggieerde akkoorden en impliciete conversaties tussen muzikale lijnen. Franse en Italiaanse invloeden zijn hoorbaar, net als die van Oostenrijkse volksmuziek, maar het belangrijkste is dat het gewoon intens mooie werken zijn die constant het oor strelen met frisse stemmingen, stijlen en effecten terwijl ze dansen. Voeg de onberispelijke technische precisie en immense muzikaliteit van Jones' spel toe (op een modern instrument met darmsnaren gestemd op A=440kHz en bespeeld met een replica van een slangenhouten barokstrijkstok), plaats het allemaal in de subtiel ruime akoestiek van de kerk van St Mary Magdalene in Willen, Buckinghamshire, en je hebt iets van een opnametriomf waar de andere twee werken van het programma alleen maar op voortbouwen.

Eerst Pisendels Sonate in a mineur. En dan, om af te sluiten, een verhaal: Bibers The Guardian Angel Sonate, nr. 16 uit de Mystery Sonatas, gespeeld met een zuiverheid, diepgang en gevoel voor dramatische architectuur die je echt doet stilstaan. Echt, bravo.

Anyone who listened to Vaughan Jones’s 2014 release, ‘The Hidden Violin’ (7/14), will know that repertoire rarities don’t always produce a winner of an album. To say that Jones’s latest two-disc set is a great deal more rewarding is something of an understatement. Yes, it’s obscure repertoire once more; but this is music that demands our full attention, presented in such a manner as to ensure that it gets it.

The main event is the first-ever recording of the complete, original set of Six Partitas by Johann Joseph Vilsmaÿr, who worked as an increasingly prominent violinist at the Salzburg court between 1689 and his death in 1722. His Partitas, which pre-date those of Bach by at least five years, are challenging polyphonic works, full of double- and triple-stops, arpeggiated chords and implied conversations between musical lines. French and Italian influences are audible, as is that of Austrian folk music, but the take-home point is simply that they’re intensely beautiful works that constantly tickle the ear with fresh moods, styles and effects as they dance along. Add the immaculate technical precision and immense musicality of Jones’s playing (on a gut-strung modern instrument tuned at A=440kHz and played with a replica snakewood Baroque bow), set it all within the subtly ample acoustic of the church of St Mary Magdalene in Willen, Buckinghamshire, and you have something of a recording triumph which the programme’s other two works only build upon.

First, Pisendel’s Sonata in A minor. Then, to finish, a story: Biber’s The Guardian Angel Sonata, No 16 from the Mystery Sonatas, played with a purity, profundity and sense of dramatic architecture that truly stops you in your tracks. Really, bravo.