december 2017

Parle qui veut: Moralizing songs of the Middle Ages

Sollazzo Ensemble

Dit album is voortgekomen uit de York Early Music Young Artists Competition – en de winnaars van de competitie van 2015 bieden levendige, charismatische en vaardige uitvoeringen van deze 14e-eeuwse muziek.

Dit moet wel een van de meest opwindende en boeiende releases van middeleeuwse liederen van de afgelopen jaren zijn. Het Sollazzo Ensemble biedt een programma met Franse en Italiaanse werken die voornamelijk zijn gebaseerd op Trecento-componisten uit de omgeving van Florence en hun Franse collega's. Het moraliserende thema zorgt voor veel variatie van zowel bekende als anonieme componisten om een ​​coherent en gevarieerd programma te vormen. Dit album maakt deel uit van de prijs van het ensemble als winnaars van de York Early Music Artists Competition 2015 en is opgenomen met een warme helderheid door Linn Records in het National Centre for Early Music.

Het Sollazzo Ensemble bestaat uit drie stemmen, twee vedels en een harp. Hun geluid is over het algemeen helder, behendig en energiek met een zeer duidelijke focus op tekst. De zangers gebruiken verschillende technieken om te communiceren, van prachtige heldere frasering tot heldere, expressieve medeklinkers, waardoor ze soms een heerlijk dunne lijn kunnen bewandelen tussen zacht gezang en opwindende fluistertonen op het podium. Elke uitvoering op deze schijf is verhelderend, overwogen en toegewijd. Neem bijvoorbeeld het madrigaal van Giovanni da Firenze (fl1340‑50): Angnel son biancho uit de Panciatichi Codex, een moraliserend verhaal verteld vanuit het perspectief van een offerlam. De heldere, glinsterende sopranen Yukie Sato en Perrine Devillers zingen in delicate unisono als de stem van dit lam, genietend van het onomatopeïsche geblaat in de tekst totdat het daadwerkelijke offer wordt genoemd, waardoor er slechts één sopraan overblijft om het madrigaal af te sluiten met aangrijpende stilte.

Meer dan eens heeft dit album mij geconfronteerd met oude favorieten die op nieuwe manieren zijn uitgevoerd. De harmonisch glibberige, dreigende ballade Le basile van Solage (eind 14e eeuw) had ik zeer bewonderd in de rijke, soepele vocale uitvoering door Gothic Voices op hun toen baanbrekende album ‘The Study of Love’ (Hyperion, 6/93), maar hier is de glorieus heldere tenorstem van Vivien Simon absoluut betoverend.

This has to be one of the most exciting and engaging releases of medieval song in recent years. The Sollazzo Ensemble offer a programme of French and Italian works drawing chiefly on Trecento composers from around Florence and their French counterparts. The moralising theme allows for a great deal of variety from both known and anonymous composers to form a coherent and varied programme. This album forms part of the ensemble’s prize as winners of the 2015 York Early Music Artists Competition and is recorded with a warm clarity by Linn Records in the National Centre for Early Music.

The Sollazzo Ensemble are formed of three voices, two vielles and a harp. Their sound is generally bright, deft and energetic with a very clear focus on text. The singers use a variety of techniques to engage and communicate, from beautiful clear phrasing to crisp, expressive consonants, which at times allows them to tread a deliciously thin line between soft singing and electrifying stage whispers. Every performance on this disc is illuminating, considered and committed. Take for instance the madrigal by Giovanni da Firenze (fl1340‑50): Angnel son biancho from the Panciatichi Codex, a moralising tale told from the point of view of a sacrificial lamb. The bright, shimmering sopranos Yukie Sato and Perrine Devillers sing in delicate unison as the voice of this lamb, relishing the onomatopoeic bleating in the text until the actual sacrifice is mentioned, leaving just one soprano to finish the madrigal with poignant stillness.

More than once, this album has confronted me with old favourites performed in new ways. Solage’s (fl late 14th century) harmonically slithery, menacing ballade Le basile I had much admired in the rich, smooth vocalised performance by Gothic Voices on their then groundbreaking album ‘The Study of Love’ (Hyperion, 6/93), but here, Vivien Simon’s gloriously clear tenor voice is absolutely bewitching.