juli 2017

Handel: Water Music & Concerto grosso

Göttingen Festival Orchestra o.l.v. Laurence Cummings

Prachtig spel van het Göttingen Festivalorkest onder leiding van Laurence Cummings, vol vitaliteit en met een waarlijk vreugdevol gevoel van verbondenheid.

Af en toe staat de aankomst van een opname gelijk aan Kerstmis die vroeg komt, en voor mij was dit er zo een. Het International Handel Festival in Göttingen brengt al een tijdje live-opnames uit op het label Accent, maar tot nu toe concentreerden ze zich op de opera- en kooruitvoeringen van het festival. Bijgevolg is het vaste FestspielOrchester Göttingen alleen als begeleidend ensemble opgetreden, en dat voelde als een gemiste kans, want wat Laurence Cummings elk jaar produceert met deze band van periodespecialisten – afkomstig uit ensembles als Les Arts Florissants en de Akademie für Alte Musik Berlin – is iets heel unieks en wonderbaarlijks. Het is een geluid van zing, lente, hitte en finesse; licht getextureerd maar intens; veelkleurig en met stekelige klankkleuren die zo levendig de lucht in springen dat je het gevoel hebt dat je ze daadwerkelijk zou kunnen aanraken.

Dus hier staan ​​ze eindelijk centraal, opgenomen tijdens hun 10-jarig jubileumconcert vorig jaar in de Stadthalle van Göttingen, en wat betreft wat ze brengen naar Händels veel opgenomen Water Music, voegen ze aan alle hierboven genoemde kwaliteiten levendige tempo's en een bijzonder ritmisch, dansachtig gevoel toe. Hoogtepunten zouden het organische karakter zijn waarmee de zachte frasen van de fluiten uit elkaar ontstaan ​​en op elkaar voortbouwen in de Sarabande. Een ander zou de uitbundige en prachtig gevormde koperen opening zijn van het Allegro voorafgaand aan de Alla Hornpipe, die vervolgens eindigt met een overgangspassage van voortreffelijk helder en delicaat strijkersspel. Meer in het algemeen zijn er de glorieus opgewekte houtblazers, Cummings' vrolijke klavecimbel en inderdaad een algehele joie de vivre die opbouwt naar zo'n climax voor het laatste Menuet dat het onmogelijk is om niet te glimlachen.

Dit zijn lezingen die werkelijk door de open lucht zouden zingen zoals Händel bedoelde, en ze kunnen overigens ook bijzonder dicht bij wat Händel oorspronkelijk schreef liggen, omdat Cummings de nieuwe Hallische Händel-Ausgabe-editie heeft gebruikt, die is gebaseerd op de bron waarvan wordt gedacht dat het de oudste van het werk is. Het concerto grosso uit Alexander’s Feast dat het programma afrondt, is eveneens van topklasse, met prachtig soepel concertinospel.

Ik zeg dit niet lichtzinnig, maar hoeveel opnames van Händels Water Music u ook al bezit, deze is het waard om uw collectie mee uit te breiden.

Every now and then a recording’s arrival equates to Christmas coming early, and for me this was one of those. Göttingen’s International Handel Festival has been releasing live recordings on the Accent label for some time, but until now they focused on the festival’s operatic and choral performances. Consequently the resident FestspielOrchester Göttingen has only ever featured as accompanying ensemble, and this has felt like a trick being missed, because what Laurence Cummings produces each year with this band of period specialists – drawn from ensembles such as Les Arts Florissants and the Akademie für Alte Musik Berlin – is something quite unique and wonderful. It’s a sound of zing, spring, heat and finesse; light-textured yet intense; multicoloured and with bristling timbres leaping so vividly into the air that you feel you actually could reach out and touch them.

So finally here they are centre stage, recorded at their 10th-anniversary concert last year in Göttingen’s Stadthalle, and as for what they bring to Handel’s much-recorded Water Music, to all the qualities listed above add lively tempos and a particularly rhythmic, dancelike feel. Highlights would be the organicism with which the flutes’ gentle phrases emerge from and build on each other throughout the Sarabande. Another would be the exuberant and gorgeously shaped brass opening to the Allegro preceding the Alla Hornpipe, which then concludes with a transitional passage of exquisitely crisp and delicate string-playing. More generally there’s the gloriously perky woodwind, Cummings’s merry harpsichord, and indeed an overall joie de vivre that builds to such a climax for the final Menuet that it’s impossible not to actually smile.

These are readings which would verily sing through the open air as Handel intended, and incidentally they may also be particularly close to what Handel first wrote, because Cummings has used the new Hallische Händel-Ausgabe edition, which is based on the source thought to be the work’s oldest. The concerto grosso from Alexander’s Feast that rounds off the programme is equally top-notch, with some beautifully supple concertino playing.

I don’t say this lightly, but however many recordings of Handel’s Water Music you already own, this one is worth expanding your collection for.