juni 2017

Howard Skempton: The Rime of the Ancient Mariner

Birmingham Contemporary Music Group o.l.v. Martyn Brabbins

Howard Skemptons setting van dit epische gedicht is boeiend communicatief. Roderick Williams lijkt ideaal als de zeeman die zijn waarschuwende verhaal vertelt.

Er was een tijd dat Howard Skempton vooral werd beschouwd als een meester van de miniatuur, met name die voor piano en accordeon. Zijn output deze eeuw heeft zich echter uitgebreid naar grotere en meer diverse gebieden; de huidige cd bevat twee werken, elk langer dan 30 minuten, die op zichzelf prachtig contrasteren, maar ook volkomen kenmerkend zijn voor hun componist.

De lengte van Coleridge's The Rime of the Ancient Mariner moet de muzikale behandeling belemmeren, en Skempton moest aanvankelijke twijfels overwinnen voordat hij bij deze verkorte versie (2015) kwam die de verhalende eenheid van het origineel ruimschoots behoudt. De zanglijn is noodzakelijkerwijs dominant, gezien de rijkdom aan beelden die moeten worden overgebracht, hoewel het helpt wanneer Roderick Williams een ongeëvenaarde helderheid van uitspraak heeft. De instrumentale begeleiding voor strijkkwintet, hoorn en contrabas is niet minder scherp beoordeeld; met name in die korte intermezzo's die tussen tekstuele uitsnijdingen verdwijnen en de emotionele essentie van de muziek kristalliseren tot een spookachtig effect.

Een instrumentaal werk van gelijke lengte vereist een ander soort continuïteit, en Skempton heeft dit naar behoren geboden in Only the Sound Remains (2009). De titel is de eerste regel van een gedicht van Edward Thomas, dit is minder een concert voor altviool dan een voor kamerorkest; het 16-koppige ensemble wordt meegezogen in een continuïteit waarvan de melodieuze uitwerking resulteert in een enorme passacaglia van een cyclische beweging die des te hypnotiserender is vanwege zijn understatement. Christopher Yates is van nature afgestemd op zijn concertante-rol, terwijl Martyn Brabbins hoorbare finesse van BCMG veiligstelt.

Uitstekend opgenomen en informatief geannoteerd, dit is een waardevolle aanvulling op Skemptons groeiende discografie en een welkome erkenning van zijn betekenis in zijn 70e jaar

Time was when Howard Skempton was considered primarily as a master of the miniature, notably those for piano and accordion. His output this century, however, has extended into larger and more diverse realms; the present disc features two works, each lasting over 30 minutes, finely contrasted in themselves while also utterly characteristic of their composer.

The length of Coleridge’s The Rime of the Ancient Mariner must inhibit musical treatment, and Skempton had to overcome initial doubts before arriving at this abridged setting (2015) that amply preserves the original’s narrative unity. The vocal line is necessarily dominant, given the wealth of imagery to be conveyed, though it helps when Roderick Williams has a clarity of enunciation second to none. The instrumental accompaniment for string quintet, horn and double bass is no less acutely judged; notably in those brief interludes which elide between textual excisions and crystalise the music’s emotional essence to haunting effect.

An instrumental work of equal length requires a different kind of continuity, and Skempton has duly provided this in Only the Sound Remains (2009). Its title the first line of a poem by Edward Thomas, this is less a concerto for viola than one for chamber orchestra; the 16-piece ensemble is drawn into a continuity whose melodic elaboration results in a vast passacaglia of a cyclical motion the more mesmeric for its understatement. Christopher Yates is naturally attuned to his concertante role, while Martyn Brabbins secures audible finesse from BCMG.

Superbly recorded and informatively annotated, this is a valuable addition to Skempton’s expanding discography and welcome acknowledgement of his significance in his 70th year