maart 2017

Sacred Duets

Nuria Rial & Valer Sabadus & Basel Chamber Orchestra

Dit is een verrukkelijke plaat: twee stemmen – een zuivere, lenige sopraan en een rijke, ronde countertenor – die perfect passen bij dit repertoire, en bij elkaar.

Afgezien van Carissimi's Jephte en de vreemdheid die Emilio de Cavalieri's Rappresentatione di Anima, e di Corpo is, is het moeilijk om een ​​17e-eeuws oratorium te bedenken dat nog steeds deel uitmaakt van het hedendaagse repertoire. Deze nieuwe release van Sony Classical is misschien vermomd als een stervoertuig, maar is in werkelijkheid een gedurfde en prachtig onderzochte showcase voor een repertoire dat dringend een kampioen nodig heeft.

Scarlatti's San Casimiro, re di Polonia, Gabrielli's San Sigismondo, re di Borgogna of Porpora's Il Verbo in carne voor het eerst tegenkomen via hun duetten, is binnenkomen via de achterdeur. Duetten, zoals Giovanni Andrea Sechi's genereuze boekje-notities duidelijk maken, zijn eerder uitzondering dan regel in deze oratoria, en het is goed om ze hier afgewisseld te hebben met aria's die onvermijdelijk een grotere stilistische variatie en muzikale verfijning vertonen.

Giovanni Colonna's aria 'Su l'arco d'amore' uit Salomone amante is een en al gracieuze, filigraan melodie en sensuele, in elkaar grijpende begeleiding in de violen, een sterrenreclame voor zowel Colonna's werk zelf als voor de Spaanse sopraan Nuria Rial, wiens vocale behendigheid en zuiverheid hier nog steeds even opvallend zijn. Ze staat ook op de voorgrond in Pasquini's emotionelere en uitgebreidere 'Vaga rosa' (Sant'Agnese) en het lyrische gemak van Bononcini's 'Cor imbelle' (La conversione di Maddalena), maar het is de jonge countertenor Valer Sabadus die de meer atletische aria's krijgt - vurig en explosief in Porpora's 'Quasi locuste che intorno' (Gedeone) en Caldara's glorieuze 'Si pensi alla vendetta' (La frode della castita).

In duetten vormt Sabadus' rokerige, ronde countertenor een effectieve tegenhanger voor Rials heldere sopraan, die diepte en kleur aan de mix toevoegt, terwijl hij zijn eigen tonale identiteit behoudt. Als deze nummers minder onderscheidend zijn dan de aria's, dan zijn het nog steeds aantrekkelijke, zachtaardige stukken, vooral wanneer ze worden opgevrolijkt door de heldere, interventionistische begeleidingen van het Kammerorchester Basel, geleid door Julia Schröder op de viool. Een heerlijke afwisseling van de vele duetten van Händel die worden aangeboden.

Aside from Carissimi’s Jephte and the oddity that is Emilio de Cavalieri’s Rappresentatione di Anima, e di Corpo, it’s hard to think of a 17th-century oratorio that is still part of the contemporary repertoire. This new release from Sony Classical might be dressed up as a star vehicle, but is really a bold and beautifully researched showcase for a repertoire badly in need of a champion.

To encounter Scarlatti’s San Casimiro, re di Polonia, Gabrielli’s San Sigismondo, re di Borgogna or Porpora’s Il Verbo in carne for the first time through their duets is to enter by the back door. Duets, as Giovanni Andrea Sechi’s generous booklet-notes make clear, are the exception rather than the rule in these oratorios, and it’s good to have them interspersed here with arias that inevitably display greater stylistic variety and musical sophistication.

Giovanni Colonna’s aria ‘Su l’arco d’amore’ from Salomone amante is all graceful, filigree melody and sensuous, dovetailing accompaniment in the violins, a starry advertisement both for Colonna’s work itself and for Spanish soprano Nuria Rial, whose vocal agility and purity are as striking as ever here. She’s at the fore also in Pasquini’s more emotional and expansive ‘Vaga rosa’ (Sant’Agnese) and the lyrical ease of Bononcini’s ‘Cor imbelle’ (La conversione di Maddalena), but it’s young countertenor Valer Sabadus who gets the more athletic arias – fiery and explosive in Porpora’s ‘Quasi locuste che intorno’ (Gedeone) and Caldara’s glorious ‘Si pensi alla vendetta’ (La frode della castita).

In duets, Sabadus’s smoky, rounded countertenor makes an effective foil for Rial’s bright soprano, bringing depth and colour to the blend, while retaining his own tonal identity. If these numbers are less distinctive than the arias, then they’re still attractive, gently appealing pieces, especially when enlivened by the crisp, interventionist accompaniments of the Kammerorchester Basel, led from the violin by Julia Schröder. A lovely change from the many Handel duet discs on offer.