januari 2017

Aspects

Aquarelle Guitar Quartet

Dit is een waar genot om naar te luisteren, wat niet wil zeggen dat het niet ook op sommige plekken reflectief is. Maar de virtuositeit en verstandhouding die dit gitaarkwartet demonstreert, is een waar genot tijdens dit wonderbaarlijk gevarieerde recital.

Zoals het Aquarelle Guitar Quartet in hun boekje aangeeft: ‘Als vier individuen met verschillende muzikale smaken hebben we door de jaren heen geprobeerd elkaar muziek uit verschillende genres te presenteren die ons heeft geïnspireerd… “Aspects” is daarom in wezen een weerspiegeling van onze carrière tot nu toe – een presentatie van verschillende aspecten van de muziek waar we van houden en die we uitvoeren in onze concerten.’ Ze voegen toe dat het ‘zowel retrospectief als prospectief’ is, met favorieten die ze al jaren uitvoeren naast gloednieuwe werken die deel zullen uitmaken van toekomstige concertprogramma’s.

Je zou kunnen zeggen dat de nieuwste release van dit fantastische Britse gitaarkwartet met een knal begint en met een gefluister eindigt, met voormalig LA Guitar Quartet-lid Andrew York’s zenuwachtige uitbarsting van toonstromen en syncopen Quiccan als opening van het programma en John Brunning’s zoet tranentrekkende Elegy voor vier gitaren, in opdracht van dit album, die het tot een zachte afsluiting brengt. Tussendoor zijn er werken die samen een stilistisch en dynamisch rijk aanbod vormen, waarvan de perfecte microkosmos de driedelige Opals van de Australische componist Phillip Houghton is, die afwisselend onverzettelijk, gespierd, zacht, sprankelend, oersterk en bruisend is met regens van auditieve vonken. Er is humor en vernuft (Rossini); nuchterheid en reflectie (Henshall); ruwe verfijning (Ginastera); krachtige bluegrass (Marin/Punch Brothers); een explosieve percussiviteit (Rivera); en nog veel meer.

Alles wordt uitgevoerd met dezelfde gebruikelijke mix van hoog octaangehalte virtuositeit, ontspannen lyriek, tonale rijkdom en perfectie van het ensemble die het Aquarelle Guitar Quartet niet alleen tot een van 's werelds toonaangevende gitaarensembles heeft gemaakt, maar, wat betreft pure verbeelding en muzikaliteit, gelijk is aan het beste strijkkwartet dat er is.

As the Aquarelle Guitar Quartet point out in their booklet-note: ‘As four individuals with differing musical tastes, we have sought, over the years, to present to one another music from different genres that has inspired us…“Aspects” is therefore essentially a reflection of our career to date – a presentation of different aspects of the music that we love and that we perform in our concerts.’ They add that it is ‘both retrospective and prospective’, with favourites they’ve been performing for years rubbing shoulders with brand new works that will form part of future concert programmes.

You could say that this superb UK guitar quartet’s latest release starts with a bang and ends with a whisper, with former LA Guitar Quartet member Andrew York’s nervy blaze of tone streams and syncopations Quiccan opening the programme and John Brunning’s sweetly lachrymose Elegy for four guitars, commissioned for this album, bringing it to a gentle close. In between are works which together form a stylistically and dynamically rich offering, the perfect microcosm of which is Australian composer Phillip Houghton’s three-movement Opals, which is by turns adamantine, muscular, soft, sparkling, primal and fizzing with showers of aural sparks. There is wit and humour (Rossini); sobriety and reflection (Henshall); rough-hewn sophistication (Ginastera); punchy bluegrass (Marin/Punch Brothers); an explosive percussiveness (Rivera); and much else besides.

All is performed with that same customary blend of high-octane virtuosity, relaxed lyricism, tonal richness and perfection of ensemble which has made the Aquarelle Guitar Quartet not merely one of the world’s leading guitar ensembles but, for sheer imagination and musicality, equal to the finest string quartet going.