Awards Issue 2017

Stravaganza d'amore! The Birth of Opera at the Medici Court

Pygmalion o.l.v. Raphaël Pichon

Hulde voor een compleet pakket – zowel uitvoering als presentatie – dat een spannend en fascinerend inzicht biedt in de begindagen van de opera, toepasselijk genoeg van een Gramophone Award-winnaar van vorig jaar.

Deze set van twee platen neemt als uitgangspunt de verschillende soorten dramatische muziek die de vroege Florentijnse opera voedden, vooral de legendarische en spectaculaire intermedi die werden samengesteld voor het Medici-huwelijk in 1589. Ongekend in omvang en verenigd door het thema van de kracht van muziek, is deze muziek historisch belangrijk juist omdat het is opgebouwd uit de elementen waaruit de vroege opera zich ontwikkelde, binnen een decennium, in dezelfde stad. Tien fragmenten worden hier gepresenteerd, samen met substantiële delen uit Giulio Caccini's Il rapimento di Cefalo, Marco da Gagliano's La Dafne en zowel Caccini's als Jacopo Peri's bewerkingen van L'Euridice, samen met een selectie van andere werken uit de periode in verschillende stijlen en vormen door een constellatie van componisten. Door ze te groeperen in zes denkbeeldige intermedi, gedefinieerd door thema's ('La favola d'Apollo', 'Le lagrime d'Orfeo', enzovoort), heeft Raphaël Pichon op ingenieuze wijze gestructureerd luisteren aangemoedigd over componisten en genres heen, een soort die zelden op plaat voorkomt; de resultaten zijn fascinerend en soms onthullend.

Dit wil niet zeggen dat al deze stukken meesterwerken zijn. Sommige, zoals Malvezzi's Sinfonia, werden simpelweg geschreven om het gekraak van de toneelmachinerie te verhullen als de decors werden gewisseld. Zoals met zoveel toneelmuziek die is ontworpen om een ​​boodschap over de voetlichten te projecteren, vormden veel van hen oorspronkelijk slechts één element in een complexe ervaring die was ontworpen om een ​​gevoel van 'verwondering' op te roepen, veroorzaakt door kostuums, belichting, scenische effecten en de muziek zelf, die bedoeld was om de luisteraars te verdoven door de virtuositeit van de uitvoerders en de ongeëvenaarde omvang van de vereiste krachten. Pichon en Pygmalion gaan deze uitdaging op magnifieke wijze aan. De snelheden worden nauwkeurig beoordeeld, het gevoel van vocaal en instrumentaal ensemble is goed in balans en er is indrukwekkend sologezang, waaronder Luciana Mancini's zorgvuldig uitgewerkte vertolking van 'Lassa, che di spavento' uit Caccini's L'Euridice. Elders is er een aantal spectaculaire geïmproviseerde instrumentale versieringen (af en toe een beetje overdreven), terwijl het geheel vakkundig wordt ondersteund door een rijk scala aan continuo-instrumenten. Deze platen zijn de vruchten van een ambitieus en zorgvuldig onderzocht project en worden geleverd in een prachtig gepresenteerd, geïllustreerd hardcoverboek, met drie essays en de teksten van de vocale werken vertaald in het Engels, Frans en Duits.

This two-record set takes as its starting point the various strains of dramatic music that fed into early Florentine opera, above all the legendary and spectacular intermedi put together for the 1589 Medici wedding. Unprecedented in scale and unified by the theme of the power of music, this music is historically important precisely because it is constructed out of the elements from which early opera evolved, within a decade, in the same city. Ten excerpts are presented here, together with substantial sections from Giulio Caccini’s Il rapimento di Cefalo, Marco da Gagliano’s La Dafne and both Caccini’s and Jacopo Peri’s settings of L’Euridice, together with a selection of other works from the period in a variety of styles and forms by a constellation of composers. By grouping them into six imaginary intermedi defined by themes (‘La favola d’Apollo’, ‘Le lagrime d’Orfeo’ and so on), Raphaël Pichon has ingeniously encouraged structured listening across composers and genres of a kind that rarely occurs on record; the results are fascinating and, at times, revelatory.

This is not to say that all these pieces are masterpieces. Some, such as Malvezzi’s Sinfonia, were written simply to disguise the creaking of the stage machinery as the sets were changed. As with so much stage music designed to project a message across the footlights, many of them originally formed just one element in a complex experience designed to evoke a sense of ‘wonder’, induced by costumes, lighting, scenic effects and the music itself, which was intended to stupefy the listeners through the virtuosity of the performers and the unparalleled size of the forces required. Pichon and Pygmalion rise to this challenge magnificently. Speeds are finely judged, the sense of vocal and instrumental ensemble is well balanced and there is some impressive solo singing, including Luciana Mancini’s carefully wrought rendition of ‘Lassa, che di spavento’ from Caccini’s L’Euridice. Elsewhere there is some spectacular improvised instrumental ornamentation (just occasionally a little exaggerated), while the whole is expertly underpinned by a rich array of continuo instruments. The fruits of an ambitious and carefully researched project, these records come encased in a beautifully presented illustrated hardback book, with three essays and the texts of the vocal works translated into English, French, and German.