januari 2024

Weelkes: Gentleman Extraordinary

Resurgam o.l.v. Mark Duley

De 400ste sterfdag van Thomas Weelkes vorig jaar kreeg misschien niet dezelfde aandacht als die van Byrd, maar dit album biedt een passend mooi eerbetoon aan zijn gevarieerde en fantasierijke muziek.

Beschreven als ‘Ierlands beste projectkoor’, maakt Resurgam hun eerste commerciële opname in samenwerking met The English Cornett and Sackbut Ensemble: een prachtig programma met muziek van Thomas Weelkes, wiens 400e sterfdag vorig jaar werd herdacht.

Resurgam opent met het prachtige Alleluia, I heard a voice en toont de kracht en het zelfvertrouwen van hun ensemble, met gedurfde lage stemmen en een aantrekkelijke hoge glans van de sopranen. Hun geluid heeft veel ruimte in Holy Trinity Church, Minchinhampton (Stroud), en hun statige tempo's weerspiegelen dit vaak, aangezien ze over het algemeen een feestelijkere benadering hanteren dan Jeremy Summerly en de Oxford Camerata (Naxos, 7/96), met veel instrumentale grandeur. Mark Duley leunt graag met smaak op valse relaties, en zijn tempo van de laatste cadans is bijzonder opwindend. Er is een opvallend rijk moment als alle stemmen samenkomen op ‘Salvation and glory’, maar de herhalingen op ‘and to the lamb for evermore’ zijn vreemd koud vergeleken met Summerly’s frasering.

Er zijn prima solisten in de Evening Service for Trebles, vooral in de lyrische, prachtige passage ‘hath holpen his servant Israel’, en luister in het volkslied Give the king thy judgments, O God naar het couplet dat begint met ‘Behold, O God our defender’. Het is een van de mooiste momenten op het hele album: pure magie. Ik ben niet helemaal zeker over de trance-achtige mix op Most mighty and all-knowing Lord, die haaks staat op het expressieve instrumentale spel.

Daarover gesproken, ik moet The English Cornett and Sackbut Ensemble een groot compliment geven. Ik heb al lang een voorliefde voor het bespelen van viool in dit repertoire, vooral van Fretwork onder David Skinner (Obsidian, 7/12, genomineerd voor de Gramophone Awards 2013), maar het geluid van ECSE, gekoppeld aan het vrolijke orgelspel van Silas Wollston, is zo rijk, warm en expressief dat ze voortdurend mijn aandacht trokken. Een zeer welkome aanvulling op de catalogus in alle opzichten.

Described as ‘Ireland’s premiere project choir’, Resurgam make their first commercial recording in collaboration with The English Cornett and Sackbut Ensemble: a splendid programme of music by Thomas Weelkes, the 400th anniversary of whose death was marked last year.

Opening with the magnificent Alleluia, I heard a voice, Resurgam demonstrate the power and confidence of their ensemble, with bold lower voices and an attractive treble sheen from the sopranos. Their sound has plenty of room in Holy Trinity Church, Minchinhampton (Stroud), and their stately tempos often reflect this as they take overall a more festive approach than Jeremy Summerly and the Oxford Camerata (Naxos, 7/96), incorporating much instrumental grandeur. Mark Duley likes to lean into false relations with relish, and his pacing of the final cadence is particularly thrilling. There’s a notably rich moment as all voices come together on ‘Salvation and glory’ but the repetitions on ‘and to the lamb for evermore’ are oddly cold compared with Summerly’s phrasing.

There are fine soloists in the Evening Service for Trebles, especially in the witteringly beautiful passage ‘hath holpen his servant Israel’, and listen in the anthem Give the king thy judgments, O God for the verse beginning ‘Behold, O God our defender’. It’s one of the most beautiful moments on the whole album: sheer magic. I’m not quite sure about the trancelike blend on Most mighty and all-knowing Lord, though, which sits at odds with the expressive instrumental playing.

Speaking of which, I must give a big shout-out to The English Cornett and Sackbut Ensemble. I’ve long had a fondness for viol-playing in this repertoire, especially from Fretwork under David Skinner (Obsidian, 7/12, shortlisted for the 2013 Gramophone Awards), but ECSE’s sound, coupled with the perky organ-playing of Silas Wollston, is so rich, warm and expressive that they continually drew my attention. A very welcome addition to the catalogue all round.