januari 2024
Pepusch: Chandos Anthems
The Harmonious Society of Tickle-Fiddle Gentlemen o.l.v. Robert Rawson
Een tijdgenoot van Händel, die ook banden had met Cannons, het landgoed van de hertog van Chandos, wordt met passie en vreugde gepresenteerd.
Handel was niet de enige muzikale bezoeker van Cannons, het landgoed van James Brydges (de graaf van Carnarvon, later de hertog van Chandos). Een andere frequente gast was Johann Christoph Pepusch (1667-1752), een vooraanstaand licht in de oprichting van de oorspronkelijke Academy of Ancient Music. In 1719 werd hij benoemd tot directeur van het Cannons Concert, het ensemble van huismuzikanten dat was uitgegroeid van een klein begin (één of twee zangers en een paar instrumenten in 1716) tot een orkest van een half dozijn violen, één altviool, één of twee celli, een contrabas, hobo, trompet en fagot, en een koor van ongeveer zeven volwassen zangers en wat jongenssolo's. Dit is precies de schaal die Robert Rawson en The Harmonious Society of Tickle-Fiddle Gentlemen hanteerden voor Pepusch' Chandos-anthem Rejoyce in the Lord (Kerstdag 1719) en Magnificat (1720): een consort van zeven deskundige solisten neemt de leiding in koren, versterkt door vrouwelijke koorzangers van de kathedraal van Canterbury, en het orkest heeft tot 14 spelers.
De Sinfonia van Rejoyce in the Lord heeft Will Russells vrolijke solotrompet tegenover pastoraal getinte strijkers. De sierlijke verweving van Ciara Hendrick en Alex Potter in het duet 'Praise the Lord with harp' heeft tegenhangers in het lyrische concertante spel van violist Tassilo Erhardt en hoboïst Mark Baigent. Een ander duet, 'For faithful is the word of God', wordt melodieus genavigeerd door Nicholas Mulroy en Nicholas Todd. Feestelijke koren lijken op een ontmoetingspunt tussen Purcell en Vivaldi, maar degenen die op zoek zijn naar elementen die dichter bij Händel liggen, zullen ze vinden in de levendige koorzetting van ‘The zwelling overstromingen samen rolden’.
De dure kapel in Cannons werd voltooid in augustus 1720, en de inauguratie ervan zou Pepuschs Magnificat kunnen hebben geïnspireerd. De invloed van Lotti doordringt de fusie van melodieuze solisten, welsprekende koren, lopende baslijnen en behendige obligate violen, en er zijn declamatorische ritornellen die verwant zijn aan een stormachtig Vivaldi-concert in het duet ‘He hath put down the mighty from their seat’ (vurig gezongen door Hugh Cutting en Vitali Rozynko). Pepuschs bekwaamheid als contrapuntist wordt bewezen door de drievoudige fuga van de doxologie, compleet met trompet en hobo.
Na Baigents levendige uitvoering van een enkel da capo-deel hoboconcert, eindigt het overzicht met het kleinschaligere O praise the Lord, laud ye the name of the Lord. Slechts vier solostemmen in de ongebruikelijke combinatie van sopraan, twee countertenoren en bas worden vergezeld door slechts twee cello's en continuo. Het trio 'O praise the Lord, for the Lord is gracious' plaatst twee countertenoren en bas in sublieme conversatie met een paar verrukkelijke cello's. Dit beknopte volkslied werd voorbereid voor de Cannons-kapel, enige tijd voor januari 1721, toen de financiële zeepbel van de extravagante hertog begon te barsten. De verkwisting van Brydges' erfgenaam zorgde ervoor dat Cannons in de jaren 1740 werd gesloopt, maar het plafond van de kapel - een prachtige Annunciatie geschilderd door Antonio Bellucci - werd opnieuw geïnstalleerd in de Great Witley Church in Worcestershire en is afgebeeld op de voorkant en het boekje.
Handel was not the only musical visitor at Cannons, the country estate of James Brydges (the Earl of Carnarvon, later the Duke of Chandos). Another frequent guest was Johann Christoph Pepusch (1667-1752), a leading light in the formation of the original Academy of Ancient Music. In 1719 he was appointed director of the Cannons Concert, the ensemble of household musicians that had grown from small beginnings (one or two singers and a few instruments in 1716) to an orchestra of half a dozen violins, one viola, one or two cellos, a double bass, oboe, trumpet and bassoon, and a choir of around seven adult singers and some boy trebles. This is exactly the scale adopted by Robert Rawson and The Harmonious Society of Tickle-Fiddle Gentlemen for Pepusch’s Chandos anthem Rejoyce in the Lord (Christmas Day 1719) and Magnificat (1720): a consort of seven expert soloists takes the lead in choruses reinforced by girl choristers from Canterbury Cathedral, and the orchestra has up to 14 players.
The Sinfonia of Rejoyce in the Lord has Will Russell’s buoyant solo trumpet pitted against pastoral-tinged strings. Ciara Hendrick and Alex Potter’s graceful interweaving in the duet ‘Praise the Lord with harp’ has counterparts in the lyrical concertante playing of violinist Tassilo Erhardt and oboist Mark Baigent. Another duet, ‘For faithful is the word of God’, is navigated mellifluously by Nicholas Mulroy and Nicholas Todd. Celebratory choruses resemble a meeting point between Purcell and Vivaldi, yet those looking for elements closer to Handel will find them in the lively choral setting of ‘The swelling floods together roll’d’.
The expensive chapel at Cannons was completed in August 1720, and its inauguration might have prompted Pepusch’s Magnificat. The influence of Lotti permeates the fusion of melodious soloists, eloquent chorus, running bass lines and adroit obbligato violins, and there are declamatory ritornellos akin to a tempestuous Vivaldi concerto in the duet ‘He hath put down the mighty from their seat’ (sung fervently by Hugh Cutting and Vitali Rozynko). Pepusch’s ability as a contrapuntist is proven by the doxology’s triple fugue replete with trumpet and oboe.
After Baigent’s vivacious performance of a single da capo movement oboe concerto, the survey concludes with the smaller-scale O praise the Lord, laud ye the name of the Lord. Just four solo voices in the unusual combination of soprano, two countertenors and bass are joined by only two cellos and continuo. The trio ‘O praise the Lord, for the Lord is gracious’ places two countertenors and bass in sublime conversation with a pair of rapturous cellos. This concise anthem was prepared for the Cannons chapel some time before January 1721, by which time the extravagant Duke’s financial bubble had started to burst. The profligacy of Brydges’s heir caused Cannons to be demolished for scrap in the 1740s, but the chapel’s ceiling – a gorgeous Annunciation painted by Antonio Bellucci – was reinstalled in Great Witley Church in Worcestershire, and is illustrated on the front cover and the booklet.