Awards Issue 2020

Aranjuez

Thibaut Garcia & Toulouse Capitole Orchestra o.l.v. Ben Glassberg

Een uitvoering van Rodrigo’s meesterwerk van Thibaut Garcia van echte poëzie – en dat is nog maar de opening van een werkelijk schitterend en divers album met gitaarmuziek.

Is de 26-jarige Frans-Spaanse gitarist Thibaut Garcia's versie van Rodrigo's Concierto de Aranjuez een van de beste ooit opgenomen? Waarschijnlijk wel. Zelden is zo'n combinatie van virtuositeit, intelligentie, karakter en flair toegepast op dit meest populaire van alle concerten, waardoor het zo fris klinkt als het auditieve equivalent van een gerestaureerde Watteau, vol sprankeling en verdriet.

Het Orchestre National du Capitole de Toulouse onder leiding van de getalenteerde Britse dirigent Ben Glassberg zijn de ideale metgezellen voor Garcia's reis, niet alleen door dit werk, maar ook door Tansmans donkerdere, zelden gehoorde suite naar de barokgitaarmuziek van Robert de Visée. Garcia's vermogen om de trajectorie van een strum net zo minutieus te vormen als een frase, zonder de minste hint van voorbedachte rade, komt voort uit het lokaliseren van het emotionele epicentrum van de Rodrigo in de cadens van het Adagio en het naar buiten werken. Het resultaat is betoverend. Daarentegen heeft de Tansman – die niet alleen Rodrigo’s Fantasía para un gentilhombre oproept, maar ook vergelijkbare, terugkijkende werken van bijvoorbeeld Stravinsky, Grieg en Respighi – prachtig weemoedig strijk- en blaasspel, gestippeld door Garcia’s prachtig uitgevoerde versieringen.

Maar wacht, er is meer. Vier stukken voor sologitaar van Regino Sainz de la Maza, waaronder het prachtige ‘Sacrificio’ uit La frontera de dios en het vaak uitgevoerde Zapateado, vormen een passende pendant van de Rodrigo (Sainz de la Maza bracht het Concierto de Aranjuez in 1940 in première). Op dezelfde manier vormt Robert de Visée’s A minor Suite uit zijn Pieces de théorbe et de luth uit 1716 de perfecte pendant van de Tansman. En een perfect einde van dit fantasierijk bedachte en briljant uitgevoerde programma.

Is 26-year-old Franco-Spanish guitarist Thibaut Garcia’s account of Rodrigo’s Concierto de Aranjuez one of the finest ever recorded? Quite possibly. Rarely has such a combination of virtuosity, intelligence, character and flair been brought to bear on this most popular of all concertos, such that it sounds as fresh as the aural equivalent of a restored Watteau, all sparkle and sadness.

The Orchestre National du Capitole de Toulouse under talented British conductor Ben Glassberg are the ideal companions for Garcia’s journey, not just through this work but through Tansman’s darker, rarely heard suite after the Baroque guitar music of Robert de Visée. Garcia’s ability to meticulously mould the trajectory of a strum as much as a phrase, without the slightest hint of premeditation, stems from locating the emotional epicentre of the Rodrigo in the Adagio’s cadenza and working outwards. The result is mesmerising. By contrast, the Tansman – which recalls not only Rodrigo’s Fantasía para un gentilhombre but similarly backwards-looking works by Stravinsky, Grieg and Respighi, for example – boasts some gorgeously wistful string- and wind-playing stippled by Garcia’s exquisitely executed ornamentation.

But wait, there’s more. Four pieces for solo guitar by Regino Sainz de la Maza, including the beautiful ‘Sacrificio’ from La frontera de dios and oft-performed Zapateado, make a fitting pendant to the Rodrigo (Sainz de la Maza premiered the Concierto de Aranjuez in 1940). Likewise, Robert de Visée’s A minor Suite from his 1716 Pieces de théorbe et de luth makes the perfect pendant to the Tansman. And a perfect end to this imaginatively conceived and brilliantly executed programme.