november 2020

Mahler: Lieder

Christiane Karg & Malcolm Martineau

Een album met zeer mooie Mahler-zang van sopraan Christiane Karg, aangevuld met stijlvol pianospel van Malcolm Martineau (en, intrigerend genoeg, de componist zelf…)

Voor haar eerste soloalbum voor Harmonia Mundi wendt de Duitse sopraan Christiane Karg zich tot Mahler, bijgestaan ​​aan de piano door haar vaste begeleider, Malcolm Martineau en, voor de laatste twee nummers, Mahler zelf. Nou ja, een beetje dan: ze zingt onder begeleiding van Mahlers Welte-Mignon pianorol ‘opnames’ van ‘Ich ging mit Lust’ en ‘Das himmlische Leben’.

Het is natuurlijk fascinerend, maar ik moet toegeven dat ik gewoon wenste dat Martineau ook voor deze twee nummers had gespeeld, zo sprankelend levendig en vol humor zijn zijn begeleidingen gedurende de rest van het album. Het spel van de componist, zoals dat hier tenminste aan ons wordt doorgegeven, is ritmisch vol met kleine verrassingen, toegegeven, maar ook enigszins hobbelig en, nou ja, afstandelijk – vervaagd sepia in contrast met Martineaus kristalheldere volle kleur.

Sopraan en pianist bieden in feite een van de meest plezierige Mahler-liedcd’s die ik in lange tijd heb gezien. Het is een prachtig opgebouwd programma, om te beginnen, met de Rückert Lieder die bijzonder fris en intiem klinken in het midden van een selectie van Wunderhorn- en pre-Wunderhorn-zettingen. En Kargs artisticiteit, gekenmerkt door natuurlijke intelligentie en levendige communicatieve zin, is een ideale aanvulling op die van Martineau.

Haar stem is prachtig, meer fluweelzacht dan diamantachtig, en met haar uiterst gevoelige partner hoeft ze nooit te pushen. Ze roept charmante onschuld en landelijkheid goed op zonder ooit te overdrijven (de openingsstem ‘Rheinlegendchen’ is onweerstaanbaar), maar is niet minder bedreven in de emotionele uitdagingen van ‘Wo die schönen Trompeten blasen’, prachtig teder en ingetogen. Zij en Martineau brengen constante interesse in een uitvoering van ‘Des Antonius von Padua Fischpredigt’ in een stabieler tempo dan we het vaak horen.

Ook de uitvoering van de Rückert Lieder is voortreffelijk: ‘Ich atmet’ einen linden Duft’ komt op passende wijze in de lucht, ‘Um Mitternacht’ geeft een levendig beeld van wat er op het spel staat en ‘Ich bin der Welt abhanden gekommen’ is zo ontroerend als het zou moeten zijn. Kortom, dit is een lieduitvoering van een prachtige frisheid en intelligentie; een heerlijk album, een echte aanrader.

For her first solo album for Harmonia Mundi, German soprano Christiane Karg turns to Mahler, joined at the piano by her regular accompanist, Malcolm Martineau and, for the last two tracks, Mahler himself. Well, sort of: she sings to the accompaniment of Mahler’s Welte-Mignon piano roll ‘recordings’ of ‘Ich ging mit Lust’ and ‘Das himmlische Leben’.

It’s fascinating, of course, but I admit to just wishing that Martineau had been playing for these two songs as well, so sparklingly vivid and full of wit are his accompaniments throughout the rest of the album. The composer’s playing, as transmitted down to us here at least, is rhythmically full of little surprises, admittedly, but also somewhat lumpy and, well, distant – faded sepia in contrast to Martineau’s crystalline full colour.

In fact, soprano and pianist offer one of the most enjoyable Mahler song discs to have come my way in a long time. It’s a beautifully constructed programme, for a start, with the Rückert Lieder sounding especially fresh and intimate at the centre of a selection of Wunderhorn and pre-Wunderhorn settings. And Karg’s artistry, distinguished by natural intelligence and vivid sense of communication, is an ideal complement to Martineau’s.

Her voice is beautiful, more velvety than diamantine, and, with her supremely sensitive partner, she never has need to push it. She conjures up charming innocence and rusticity well without ever overplaying (the opening ‘Rheinlegendchen’ is irresistible) but is no less adept at the emotional challenges of ‘Wo die schönen Trompeten blasen’, beautifully tender and hushed. She and Martineau bring constant interest to a performance of ‘Des Antonius von Padua Fischpredigt’ at a steadier tempo than we often hear it.

The performance of the Rückert Lieder is superb, too: ‘Ich atmet’ einen linden Duft’ is suitably airborne, ‘Um Mitternacht’ communicates a vivid sense of what’s at stake and ‘Ich bin der Welt abhanden gekommen’ is as moving as it should be. In short, this is lieder performance of wonderful freshness and intelligence; a delightful album, highly recommended.