april 2020

Brillez, astres nouveaux! (Airs d'opéra baroque français)

Chantal Santon Jeffery & Orfeo Orchestra o.l.v. György Vashegyi

Een spannend afwisselende reis, emotioneel en dramatisch, door de Franse barokopera (met fragmenten uit maar liefst 17 werken), uitgevoerd met een boeiend enthousiasme.

De dirigent György Vashegyi en de sopraan Chantal Santon-Jeffery zijn geen onbekenden voor Rameau. Ze zijn samen te horen op Naïs (Glossa, 8/18) en Les Indes galantes (6/19); ze is ook te horen in Les fêtes de l’Hymen et de l’Amour onder Hervé Niquet (12/14) en Le temple de la gloire onder Nicholas McGegan (PBP, 9/18), terwijl hij en zijn Hongaarse troepen Les fêtes de Polymnie (Glossa, 4/15) hebben opgenomen. Hier hebben we een smakelijke selectie van fragmenten uit 17 Franse barokopera's, variërend van Gervais' Pomone (1720) tot Cardonne's Omphale (1769), waarvan er zes van de grote man zelf zijn.

Niet alle stukken zijn voor de stem. Een van de genoegens van de cd ligt in het opmerken van de kunstzinnige opname van orkestrale nummers. Na het eerste fragment uit Rameau's Les fêtes d'Hébé volgt een Ritournelle uit Royers Le pouvoir de l'Amour, die naadloos teruggaat naar Rameau. Er is inderdaad duidelijk veel zorg besteed aan de volgorde waarin de items verschijnen. Ik vond het geweldig hoe de treurige fagot van ‘Triste séjour’ uit Rameau’s Les Paladins wordt gevolgd door wat klinkt als drie fagotten in ‘Laissons de mon amour’ uit Mondonville’s Les fêtes de Paphos. En ‘Éclatante trompette’ (Les fêtes d’Hébé) wordt treffend voorafgegaan door ‘Courez à la victoire’ uit Rameau’s Dardanus. Er valt veel te genieten van de partituur: fluiten in de slaapscène uit Boismortier’s Les voyages de l’Amour, piccolo’s in Pomone, fagotten opnieuw in Dauvergne’s Canente. Net als in de hierboven genoemde opnames, spelen het Orfeo Orchestra – en ook het Purcell Choir – prachtig onder Vashegyi.

Chantal Santon Jeffery – nu zonder het koppelteken – brengt vakkundig een breed scala aan emoties over. Ze eindigt met een vlotte uitvoering van het titelnummer, ‘Brillez, astres nouveaux’ uit Rameau’s Castor et Pollux, een goed voorbeeld van een vrolijk stuk in mineur. De scène uit Cardonne’s Omphale is bijzonder goed gedaan, een gepassioneerd begeleid recitatief voor Argine dat wegsterft als ze zingt ‘Ik sterf van liefde en verdriet’. En Jeffery is op een vergelijkbare manier ontroerend in de opera van Dauvergne, waar Canente probeert een koor van tovenaars voor zich te winnen op de manier van Orpheus en de Furiën; ze geven zich gelijktijdig over met haar laatste smeekbede, een effectieve toets.

Het boekje bevat teksten en vertalingen, en een interessant achtergrondartikel van Benoît Dratwicki: er staat echter niets over de dramatische situaties, en er is een verwarrende verwijzing naar Mondonvilles Le carnaval du Parnasse, terwijl er eigenlijk Les fêtes de Paphos bedoeld wordt.

The conductor György Vashegyi and the soprano Chantal Santon-Jeffery are no strangers to Rameau. They appear together on Naïs (Glossa, 8/18) and Les Indes galantes (6/19); she is also to be heard in Les fêtes de l’Hymen et de l’Amour under Hervé Niquet (12/14) and Le temple de la gloire under Nicholas McGegan (PBP, 9/18), while he and his Hungarian forces have recorded Les fêtes de Polymnie (Glossa, 4/15). Here we have a mouth-watering selection of excerpts from 17 French Baroque operas, ranging from Gervais’s Pomone (1720) to Cardonne’s Omphale (1769), of which six are by the great man himself.

Not all the pieces are for the voice. One of the pleasures of the disc lies in noting the artful inclusion of orchestral numbers. After the first excerpt from Rameau’s Les fêtes d’Hébé comes a Ritournelle from Royer’s Le pouvoir de l’Amour, which leads seamlessly back into the Rameau. Indeed, great care has evidently been taken over the order in which the items appear. I loved the way the mournful bassoon of ‘Triste séjour’ from Rameau’s Les Paladins is followed by what sounds like three bassoons in ‘Laissons de mon amour’ from Mondonville’s Les fêtes de Paphos. And ‘Éclatante trompette’ (Les fêtes d’Hébé) is aptly preceded by ‘Courez à la victoire’ from Rameau’s Dardanus. There’s much delight to be had from the scoring: flutes in the sleep scene from Boismortier’s Les voyages de l’Amour, piccolos in Pomone, bassoons again in Dauvergne’s Canente. As in the recordings mentioned above, the Orfeo Orchestra – and the Purcell Choir, too – perform beautifully under Vashegyi.

Chantal Santon Jeffery – now without the hyphen – skilfully conveys a wide range of emotions. She ends with a brisk performance of the title-number, ‘Brillez, astres nouveaux’ from Rameau’s Castor et Pollux, a good example of a cheerful piece in a minor key. The scene from Cardonne’s Omphale is particularly well done, an impassioned accompanied recitative for Argine that fades away as she sings ‘I die of love and sorrow’. And Jeffery is similarly moving in the Dauvergne opera, where Canente attempts to win over a chorus of sorcerers in the manner of Orpheus and the Furies; they submit simultaneously with her last plea, an effective touch.

The booklet includes texts and translations, and an interesting background article by Benoît Dratwicki: nothing about the dramatic situations, though, and there’s a confusing reference to Mondonville’s Le carnaval du Parnasse when what is meant is his Les fêtes de Paphos.