april 2020
Ešenvalds: There Will Come Soft Rains
Pacific Lutheran Choir of the West o.l.v. Richard Nance
De tedere gratie – en soms het drama – van de muziek van de Letse componist Ešenvalds ontmoet hier een koor in zeer fijne vorm, gevangen in een lonende resonante akoestiek.
De Letse componist Ēriks Ešenvalds (geb. 1977) staat bekend om het brede scala aan composities, die variëren van opera (The Immured uit 2016), via grootschalige koor- en orkestwerken (Passion and Resurrection uit 2005, de St Luke Passion en de Nordic Light multimediasymfonie), tot de meer intieme meerstemmige liederen en kortere koorwerken op deze cd. Als zanger schrijft hij met een aangename zekerheid; er is hier weinig dat de nietsvermoedende luisteraar zal afschrikken.
Hij staat bekend om zijn fantasierijke reactie op de natuur en folklore. Zes van de hier opgenomen stukken zijn gebaseerd op teksten van de Amerikaanse lyrische dichter Sara Teasdale (1884-1933). Hoe suggestief ze zijn. In Spring Rain vangt Ešenvalds perfect de essentiële huiselijke melancholie, die verder wordt opgetild door de heerlijke gitaarduetbegeleiding en de mid-Atlantische uitspraak.
Hoewel hij voornamelijk homofone texturen prefereert, weet Ešenvalds voldoende variatie te bereiken door de toevoeging van gestemde percussie en solo-instrumenten om de interesse vast te houden. De basfluit in Long Road voegt een bijzonder spookachtig aspect toe. Rivers of Light citeert twee Samische yoiks of volksliederen, versterkt door een mondharp. De partituur van Stars bevat wijnglazen en Tibetaanse klankschalen, hoewel de laatste hier zijn weggelaten. Andere aantrekkelijke hoogtepunten zijn In my little picture frame (met zijn stratosferische woordloze sopraan-obligaat van Ally Atwood) en Evening – een gloeiende, harmonische smeltkroes.
Ondanks enige overlapping van het programma met Trinity College’s Ešenvalds-cd ‘Northern Lights’ (Hyperion, 3/15), kan deze nieuwe release met trots concurreren met alle rivalen. Richard Nance heeft zijn Pacific Lutheran-koorzangers tot in de puntjes gepolijst. Balans en stemming zijn onberispelijk, met een uitstekende controle over een volledig dynamisch bereik. De bijdragen van de solisten zijn een andere grote attractie.
De cd sluit af met een heerlijk ‘zwevende’, close-harmony-arrangement van ‘Amazing Grace’, geïnspireerd door Whitney Houston, niet minder.
The Latvian composer Ēriks Ešenvalds (b1977) is noted for the wide range of his compositions, which span opera (The Immured of 2016), through the large-scale choral and orchestral (Passion and Resurrection of 2005, the St Luke Passion and the Nordic Light multimedia symphony), to the more intimate part-songs and shorter choral works featured on this disc. As a singer he writes with a pleasing assurance; there is little here that will scare off the unsuspecting listener.
He is renowned for his imaginative response to nature and folklore. Six of the pieces recorded here set texts by the American lyric poet Sara Teasdale (1884-1933). How evocative they are. In Spring Rain Ešenvalds perfectly captures its essential homespun melancholy, lifted further by the delightful guitar-duet accompaniment and mid-Atlantic pronunciation.
Although he favours predominantly homophonic textures, Ešenvalds manages to achieve sufficient variety through the addition of tuned percussion and solo instruments to sustain interest. The bass flute in Long Road lends an especially haunting facet. Rivers of Light quotes from two Sámi yoiks or folk songs, enhanced by a Jew’s harp. The score of Stars includes wine glasses and Tibetan singing bowls, though the latter are omitted here. Other attractive highlights include In my little picture frame (with its stratospheric wordless soprano obbligato from Ally Atwood) and Evening – a glowing, harmonic melting pot.
Despite some overlapping of programme with Trinity College’s Ešenvalds disc ‘Northern Lights’ (Hyperion, 3/15), this new release can stand proudly against all rivals. Richard Nance has polished his Pacific Lutheran choristers to perfection. Balance and tuning are beyond reproach, with superb control of a full dynamic range. The soloists’ contributions are another great attraction.
The disc closes with a deliciously ‘floating’, close-harmony arrangement of ‘Amazing Grace’, inspired by Whitney Houston, no less.