Awards Issue 2021
Songs for New Life and Love
Ruby Hughes & Joseph Middleton
Dit is een diep ontroerend recital waarin het ouderschap wordt onderzocht – met een ongelooflijk aangrijpende nieuwe cyclus van Helen Grime als kern – van Ruby Hughes en Joseph Middleton.

Ruby Hughes’ laatste soloalbum voor BIS (2/20), opgenomen met het BBC National Orchestra of Wales, bevatte Berg en Mahler (de Rückert Lieder) gekoppeld aan Rhian Samuels Clytemnestra (1994). Hier biedt de sopraan nog twee Mahler-cycli naast Ives en een ander prachtig hedendaags werk, Bright Travellers van Helen Grime. En haar artisticiteit wordt nog overtuigender overgebracht met alleen piano: zij en de uitstekende Joseph Middleton creëren een opmerkelijke klankwereld van intense intimiteit, vastgelegd door BIS in geluid van demonstratiekwaliteit.
Die klankwereld is volledig geschikt voor de liederen die hier ter hand zijn, die, na de Lieder eines fahrenden Gesellen, ingaan op ouderschap en, in Bright Travellers, specifiek op moederschap. Grimes muzikale taal in haar nieuwe cyclus is direct aansprekend en evocatief, en weerspiegelt met tederheid en onfeilbare vaardigheid de verschillende werelden en gevoelens van Fiona Bensons opvallend eerlijke poëzie: van eerste vermoedens tot borstvoeding en, in 'Council Offices', een schrijnende herinnering aan een doodgeboorte die overgaat in een ontroerend slaapliedje, hier gezongen met naakte, gedurfde delicatesse.
Hughes en Middleton gaven de première van Bright Things in Wigmore Hall in 2017 en het is moeilijk voor te stellen dat iemand het beter zou kunnen uitvoeren. De cyclus zelf is ondertussen ongetwijfeld een belangrijke aanvulling op een repertoire waarin ouderschap steevast vanuit het perspectief van de vader wordt bekeken. Dat is het geval met Mahlers Kindertotenlieder, maar Hughes en Middleton slagen er hier in om de liederen opnieuw te presenteren op een manier die de Grime prachtig aanvult.
Hun aanpak laat poëzie en muziek volledig op hun eigen voorwaarden tot hun recht komen, en hoewel er krachtigere, meer hartverscheurende versies van deze liederen zijn geweest, zijn er niet veel die zo delicaat ontroerend of intelligent zijn. Dezelfde aanpak werpt vruchten af in de Ives-selecties, slim geprogrammeerd rond de Grime-cyclus, evenals in een wijdopen uitvoering van de Lieder eines fahrenden Gesellen die glinstert met een heerlijke dauwfrisse frisheid – van zowel sopraan als pianist.
Huw Watkins' onopvallende arrangement van het Welshe slaapliedje 'Suo Gân', smeltend uitgevoerd, is een geïnspireerde keuze om het programma te voltooien. Een uitstekend recital.

Ruby Hughes’s last solo album for BIS (2/20), recorded with the BBC National Orchestra of Wales, featured Berg and Mahler (the Rückert Lieder) coupled with Rhian Samuel’s Clytemnestra (1994). Here the soprano offers two more Mahler cycles alongside Ives and another superb contemporary work, Bright Travellers by Helen Grime. And her artistry is even more compellingly conveyed with just piano: she and the excellent Joseph Middleton create a remarkable sound world of intense intimacy, captured by BIS in demonstration-quality sound.
That sound world is fully apt for the songs at hand, which, after the Lieder eines fahrenden Gesellen, address parenthood and, in Bright Travellers, motherhood specifically. Grime’s musical language in her new cycle is immediately engaging and evocative, reflecting with tenderness and unerring skill the different worlds and feelings of Fiona Benson’s strikingly honest poetry: from first inklings to breastfeeding and, in ‘Council Offices’, a harrowing remembrance of stillbirth that melts into a moving lullaby, sung here with naked, daring delicacy.
Hughes and Middleton gave the premiere of Bright Things at Wigmore Hall in 2017 and it’s hard to imagine anyone performing it better. The cycle itself, meanwhile, is undoubtedly an important addition to a repertory where parenthood is invariably seen from the father’s perspective. Such is the case with Mahler’s Kindertotenlieder, but Hughes and Middleton manage here to present the songs afresh in a way that complements the Grime beautifully.
Their approach fully lets both poetry and music come across on their own terms, and while there have been more powerful, more gut-wrenching accounts of these songs, there aren’t many so delicately touching or intelligent. The same approach pays dividends in the Ives selections, cleverly programmed around the Grime cycle, as well as in a wide-eyed performance of the Lieder eines fahrenden Gesellen that glistens with a wonderful dewy freshness – from both soprano and pianist.
Huw Watkins’s unobtrusive arrangement of the Welsh lullaby ‘Suo Gân’, meltingly performed, is an inspired choice to complete the programme. An outstanding recital.