juli 2022

Alter Ego

David Orlowsky & David Bergmüller

Een onverwacht – en onverwacht verleidelijk – album dat de stemmen van de klarinet en de luit combineert met buitengewoon succes, op een manier die even mysterieus als meeslepend is.

De lyriek en de nieuwe klankwereld doen denken aan momenten op het album ‘Chiaroscuro’ (ECM) uit 2008 van Ralph Towner en Paolo Fresu. De kwetsbaarheid en tederheid, misschien Chet Baker die ‘My funny Valentine’ zingt. Dan kijk je naar de ‘officiële video’s’. Eileen, een prachtige korte film van Sue Healey met de 107-jarige danseres Eileen Kramer. De grungier Cold Song (Purcell zoals je hem nog nooit eerder hebt gehoord, vol met galm), met dit keer een aanzienlijk jongere danseres, Jana Gatt. En je wenst dat je nooit had geweten wat een luit was. Of een klarinet, trouwens. Omdat de historische en stilistische associaties alleen maar in de weg zitten. Je wilt gewoon in een slecht verlichte club of kleine bar zijn, in de tijd dat het nog rokerig was, whisky drinken en luisteren naar de bijna pijnlijk intieme uitingen van deze twee jonge muzikanten.

Klarinettist David Orlowsky en luitist David Bergmüller hebben uitgebreide ‘mainstream’ klassieke carrières buiten dit duo. Maar niets als dit. Hun originele composities – Eileen, Ada, Serendipity – zijn soulvol, direct; hun arrangementen van Purcell, Dowland, Thomas Preston en Kapsberger zijn fantasierijk en versterkt door anachronistische improvisaties. Maar het heeft geen zin om over tijd te praten, buiten ritme. Het is alsof Orlowsky’s geluid letterlijk wordt ondersteund door de luit, zo subtiel, zo gevoelig, zo hypnotiserend is het spel.

Als je maar naar één nummer luistert, probeer dan Mighty Powers, een arrangement van Purcells ‘They tell us that your mighty powers above’ uit The Indian Queen. Orlowsky en Bergmüller verenigen hier op briljante wijze de folksongachtige kwaliteiten van Purcells melodielijn met een continuo-kleuring, terwijl ze alle verwachtingen op verrukkelijke wijze in de war schoppen.

‘Alter ego’. Twee lichamen, één adem. Wat een geschenk, wat een verrassing is deze release.

The lyricism and novel sound world suggest moments on Ralph Towner and Paolo Fresu’s 2008 album ‘Chiaroscuro’ (ECM). The fragility and tenderness, maybe Chet Baker singing ‘My funny Valentine’. Then you watch the ‘official videos’. Eileen, an exquisite short film by Sue Healey featuring the 107-year-old dancer Eileen Kramer. The grungier Cold Song (Purcell as you’ve never heard him before, replete with reverb), featuring a considerably younger dancer this time, Jana Gatt. And you wish you never knew what a lute was. Or a clarinet, for that matter. Because the historical and stylistic associations only get in the way. You just want to be in a dimly lit club or small bar, in the days when they were still smoky, drinking whiskey and listening to the almost painfully intimate utterances of these two young musicians.

Clarinettist David Orlowsky and lutenist David Bergmüller have extensive ‘mainstream’ classical careers outside this duo. But nothing like this. Their original compositions – Eileen, Ada, Serendipity – are soulful, direct; their arrangements of Purcell, Dowland, Thomas Preston and Kapsberger are imaginative and enhanced by anachronistic extemporisations. But it makes no sense to talk about time, outside of rhythm. It’s as though Orlowsky’s sound is literally supported by the lute’s, so subtle, so sensitive, so hypnotic is the playing.

If you listen to just one track, try Mighty Powers, an arrangement of Purcell’s ‘They tell us that your mighty powers above’ from The Indian Queen. Here Orlowsky and Bergmüller brilliantly unite the folk song-like qualities of Purcell’s melodic line with a continuo colouring while delightfully confounding all expectations.

‘Alter ego’. Two bodies, one breath. What a gift, what a surprise this release is.