augustus 2023

Reich: Music for 18 Musicians

Synergy Vocals; Colin Currie Group

De buitengewone controle die het fascinerende werk van Steve Reich vereist, gaat gepaard met voortreffelijke muzikaliteit van Colin Currie en collega’s – het resultaat is een sublieme en reflecterende opname.

Ongeveer 20 jaar na de première in april 1976 bleef Music for 18 Musicians van Steve Reich grotendeels binnen het bereik van zijn eigen ensemble, waarbij hij het werk uitgebreid toerde en in 1978 en 1998 opnamen uitbracht op de labels ECM en Nonesuch. Nu zijn er bijna net zoveel opnamen van verschillende groepen als de 11 akkoorden die de pulssecties aan het begin en einde van Reichs baanbrekende compositie accentueren.

Deze nieuwste opname van de Colin Currie Group en Synergy Vocals zal waarschijnlijk wat wenkbrauwen doen fronsen, maar de Schotse percussionist is nooit bang geweest om zijn eigen stempel op dingen te drukken. In het openingsgedeelte 'Pulses' wordt de 11-akkoordenverklaring heel lichtjes afgewisseld tussen klarinetten, percussie, piano's, vrouwenstemmen en strijkers. Het karakter en de klankkleur van elke individuele groep worden zo vanaf het begin geïntroduceerd – een vrij radicale afwijking van eerdere opnames, die de neiging hadden om een ​​homogene geluidskwaliteit te benadrukken.

Deze benadering wordt gehandhaafd in de 11 onderling verbonden secties van het werk. Geleidelijke ritmische en melodische opbouw worden nauwkeurig uitgevoerd, met assertieve inzendingen die te horen zijn in klarinetten en stemmen in secties I en XI, terwijl polymetrische vonken van de houten balken en toetsen van xylofoon en piano vliegen in secties II en VIII. Currie's barok-stijl concertante benadering legt meer nadruk op voorgrond- en achtergrondtexturen, melodie plus begeleiding. De vier piano's in sectie V, waarvan de patronen zijn gebaseerd op Reichs eerdere Violin Phase, worden behandeld als een kwartet van solo-instrumenten, terwijl belangrijke structurele momenten verder worden benadrukt, waardoor de muziek een extra gevoel van doelgerichtheid krijgt.

Temposchommelingen zijn hier ook beter merkbaar, zeker in vergelijking met de rock-steady aanpak van Ensemble Modern (RCA, 6/99) en Ensemble Signal (Harmonia Mundi, 7/15). Currie's groep vertraagt ​​een beetje tegen de tijd dat we bij Sectie IIIA aankomen, maar versnelt dan in IX tot een punt waarop je je afvraagt ​​hoe het einde zal werken. Dat ze dit voor elkaar krijgen via een reeks gestroomlijnde overgangen terug naar de openingspuls, getuigt van het onberispelijke muzikantschap en collectieve muzikale begrip dat overal duidelijk aanwezig is, met de bijdrage van Synergy Vocals onder leiding van zangeres en regisseur Micaela Haslam als cruciaal element in het succes van de opname. Reich zei ooit dat 'alle muziek die niet op meerdere manieren kan werken, binnenkort zal verdwijnen'. Er is zeker geen gevaar dat dit gebeurt met Music for 18 Musicians, dat net zo heerlijk fris en innovatief klinkt als bijna 50 jaar geleden.

For around 20 years after its premiere in April 1976, Steve Reich’s Music for 18 Musicians remained largely within his own ensemble’s purview, touring the work extensively and releasing recordings on the ECM and Nonesuch labels in 1978 and 1998. Now there are almost as many recordings by different groups as the 11 chords that punctuate the pulse sections at the beginning and end of Reich’s landmark composition.

This latest recording by the Colin Currie Group and Synergy Vocals is likely to raise a few eyebrows but the Scottish percussionist has never been afraid to stamp his own mark on things. In the opening ‘Pulses’ section, the 11-chord statement is ever so slightly staggered between clarinets, percussion, pianos, female voices and strings. The character and timbral quality of each individual group is thus introduced from the beginning – a quite radical departure from previous recordings, which have tended to emphasise a homogeneous sound quality.

This approach is maintained throughout the work’s 11 interconnected sections. Gradual rhythmic and melodic build-ups are executed precisely, with assertive entries heard in clarinets and voices in Sections I and XI, while polymetric sparks fly off the wooden bars and keys of xylophone and piano in Sections II and VIII. Currie’s Baroque-style concertante approach places greater emphasis on foreground and background textures, melody plus accompaniment. The four pianos in Section V, whose patterns draw from Reich’s earlier Violin Phase, are treated like a quartet of solo instruments, while important structural moments are given further emphasis, imbuing the music with an added sense of goal-direction.

Tempo fluctuations are more noticeable here, too, certainly in comparison with the rock-steady approach of Ensemble Modern (RCA, 6/99) and Ensemble Signal (Harmonia Mundi, 7/15). Currie’s group slow down a little by the time we get to Section IIIA but then speed up in IX to such a point that one wonders how the ending will work. That they manage to do so via a series of streamlined transitions back to the opening pulse is testimony to the impeccable musicianship and collective musical understanding that’s evident throughout, with Synergy Vocals’ contribution under singer and director Micaela Haslam a crucial element in the recording’s success. Reich once said that ‘any music that can’t work in a number of ways will shortly disappear’. There’s certainly no danger of it happening with Music for 18 Musicians, which sounds as wonderfully fresh and innovative as it did almost 50 years ago.